Joseph Goebbels
1st November 2011, 09:05 AM
در نزديكی آرامگاه كوروش بنايی است مشتمل بر حياتی به وسعت 40/16*5/18 متر كه بصورت نامنظم از سنگ هاي سفيد ربوده شده از كاخ هاي كوروش ساخته شده و نيز ايوانی به پهنای 30/3 متر با جرز هاي سنگی نا منظم و چهار گوش با اتاق های كوچك و بزرگ در پشت آن درب بنا به سمت مشرق بوده سنگ هاي بنا را با ملات گچ به هم وصل كرده و در بعضی حاهها حتي ملات هم بكار نبردند. در زمان سامی قسمتی از اين محل تعمير شده و بدفتر فنی سامی اختصاص داده شده بود ولي امروزه متروك می باشد.
ج- اطراف مسجد مادر سليمان قبرستان بوده حتی تا زمان معاصر (محمد رضا شاه پهلوی) هم در اطراف آرامگاه مرده دفن
می كردند كه بعضاً سنگ قبرهای با ارزش (از همان سنگ های كاخ ها) استفاده كرده اند، كتيبه هايی زيبا در بين آنها ديده می شوند اين سنگ قبر ها در حال حاضر در موزه هفت تنان ( موزه سنگ شيراز ) نگهداری می شوند. مسجد اتابكي
در اطراف آرامگاه كوروش با فواصل نا منظمي ( 10 و11و12 متر )به طور متفاوت و بدون رعايت جهات و نكات معماری و مهندسی در ادوار اسلامی ستونهايی گزارده و آنجا را بصورتی در آوردند كه درب ورودی اين مسجد به سمت غرب بوده و روی آن اين كتيبه ديده می شده است : « الاماره المسجد الجامع الملك العادل العالم المعيد…والاسلام المسلمين ملك سليمان سلغرسلطان سعدبن زنگي اتابك ناصر اميرالمؤمنين خلدالله سلطانه …عشرين…»
از مفاد نبشته بالا چنين مستفات می گردد كه مسجد در زمان فرمان روايی اتابك سعدابن زنگی (اتابكان فارس يا سلغيان) در اواخر سلطنت سلجوقيان سال 543 هجري به فارس آمدند و تا سال 686 در فارس فرمان فرمايی ميكردند.
سنگ های ستونی اين مسجد را از دو قصر كوروش آورده اند بدين معنی كه ستون های سه ايوان شرقی و غربی را با ستون های قطور قصر بار وستون های ايوانی شمالی با ستون های باريك قصر اختصاصی كوروش ساخته گرديد.1
اين مسجد از نظر معماری قابل توجه نبوده اما از نظر فلسفی و آئينی بسيار اهميت داشته و نمودار احترامی بوده كه مردمان روزگار را به كوروش و آرامگاه او می داشته اند.
در داخل اتاق آرامگاه، در سمت قبله، محراب كوچكی در زمان اتابك سعد زنگی، يعنی در سال 621ه.ق حجاری كرده اند قرون بر آن، تصوير شاخصی كه نشانگر قبله می باشد، همزمان با حجاری محراب، حجاری شده و در همان سمت قرار دارد و در حاشيه دور محراب چهار آيه اول سوره فتح با خط ثلث معمولی كنده كاری شده كه امروزه به راحتي قابل خواندن نيست.
http://www.persepolis.ir/index.php?option=com_content&view=article&id=59&Itemid=86 (http://www.persepolis.ir/index.php?option=com_content&view=article&id=59&Itemid=86)
ج- اطراف مسجد مادر سليمان قبرستان بوده حتی تا زمان معاصر (محمد رضا شاه پهلوی) هم در اطراف آرامگاه مرده دفن
می كردند كه بعضاً سنگ قبرهای با ارزش (از همان سنگ های كاخ ها) استفاده كرده اند، كتيبه هايی زيبا در بين آنها ديده می شوند اين سنگ قبر ها در حال حاضر در موزه هفت تنان ( موزه سنگ شيراز ) نگهداری می شوند. مسجد اتابكي
در اطراف آرامگاه كوروش با فواصل نا منظمي ( 10 و11و12 متر )به طور متفاوت و بدون رعايت جهات و نكات معماری و مهندسی در ادوار اسلامی ستونهايی گزارده و آنجا را بصورتی در آوردند كه درب ورودی اين مسجد به سمت غرب بوده و روی آن اين كتيبه ديده می شده است : « الاماره المسجد الجامع الملك العادل العالم المعيد…والاسلام المسلمين ملك سليمان سلغرسلطان سعدبن زنگي اتابك ناصر اميرالمؤمنين خلدالله سلطانه …عشرين…»
از مفاد نبشته بالا چنين مستفات می گردد كه مسجد در زمان فرمان روايی اتابك سعدابن زنگی (اتابكان فارس يا سلغيان) در اواخر سلطنت سلجوقيان سال 543 هجري به فارس آمدند و تا سال 686 در فارس فرمان فرمايی ميكردند.
سنگ های ستونی اين مسجد را از دو قصر كوروش آورده اند بدين معنی كه ستون های سه ايوان شرقی و غربی را با ستون های قطور قصر بار وستون های ايوانی شمالی با ستون های باريك قصر اختصاصی كوروش ساخته گرديد.1
اين مسجد از نظر معماری قابل توجه نبوده اما از نظر فلسفی و آئينی بسيار اهميت داشته و نمودار احترامی بوده كه مردمان روزگار را به كوروش و آرامگاه او می داشته اند.
در داخل اتاق آرامگاه، در سمت قبله، محراب كوچكی در زمان اتابك سعد زنگی، يعنی در سال 621ه.ق حجاری كرده اند قرون بر آن، تصوير شاخصی كه نشانگر قبله می باشد، همزمان با حجاری محراب، حجاری شده و در همان سمت قرار دارد و در حاشيه دور محراب چهار آيه اول سوره فتح با خط ثلث معمولی كنده كاری شده كه امروزه به راحتي قابل خواندن نيست.
http://www.persepolis.ir/index.php?option=com_content&view=article&id=59&Itemid=86 (http://www.persepolis.ir/index.php?option=com_content&view=article&id=59&Itemid=86)