zolfa
31st October 2011, 03:43 PM
http://www.khabaronline.ir/Images/News/Smal_Pic/images/position1/2011/9/11-9-24-15435a0210793.jpg
موسوی، سیدعبدالجواد
در این سال‌ها تا توانسته‌ایم برای خودمان تابو تراشیده‌ایم. بی‌خود و بی‌جهت، پسوند «مقدس» را به هر چیزی که توانستیم چسباندیم تا آن را در هاله‌ای از قداست و معنویت قرار دهیم و دور از دسترس. کار را به جایی رساندیم که انتقاد از فلان مدیر درجه سه در بهمان شهرستان دورافتاده حتی ناممکن می‌نمود چراکه ممکن بود نوعی تعارض به ارزش‌ها و قداست‌های خودتراشیده محسوب شود.
علاوه بر اين‌ها توهم توطئه و هراس سياسي نيز اوضاع را پيچيده‌تر مي‌كرد. هر بار كه مي‌خواستي زبان به انتقاد بگشايي بايد مواظب مي‌بودي علاوه بر حفظ و حراست از مقدسات به همكاري با بيگانگان و هم‌صدايي با استكبار جهاني متهم نشوي چراكه ما همواره در «شرايط حساس كنوني» قرار داشته‌ايم.
زيستن در چنين اتمسفر بيمارگونه‌ايست كه طرح سؤال از رئيس‌جمهور آن هم توسط نمايندگان مجلس را تبديل به يك مسئله مهم و بحران لاينحل سياسي مي‌كند و اگر نه توجه به قانون نشان مي‌دهد يكي از وظايف جدي نمايندگان مردم فعاليت‌هايي از اين دست است.
مردم نمايندگان‌شان را به مجلس فرستاده‌اند تا علاوه بر تصويب قوانيني كه زندگي را براي آنان سهل مي‌كند بر كار كساني كه قرار است اين قوانين را اجرايي كنند، نظارت داشته باشند و هرگاه اين اجرا با موانعي روبه‌رو شد عاملان آن را مورد سؤال قرار دهند و ... الخ. ماجرا به همين سادگي است كه عرض كردم. اما درست به همان دليلي كه در ابتدا آمد همين ماجراي ساده گاه چنان پيچيده و مبهم و غامض مي‌شود كه هيچ عاقلي از عهده حل آن بر نخواهد آمد.
به دنبال مقصر نيستم چراكه در به وجود آمدن اين فضاي ناسالم و غيرعادي همه به نوعي مقصرند اما اگر بخواهيم طبق عادت ديرين و تاريخي‌مان به دنبال مقصر باشيم و همه ندانم‌كاري‌ها و اشتباهات را به گردن كسي بيندازيم بايد بيش از همه نمايندگان محترم مجلس را به عنوان مقصر معرفي كنيم. اگر اين نمايندگان عزيز هم از ابتدا آنقدر در مقابل قوه مجريه تساهل و تسامح به خرج نمي‌دادند و به بهانه‌هاي مختلف از وظيفه‌اي كه بر عهده آنها بود، شانه خالي نمي‌كردند، كار به اين جاها نمي‌رسيد.
اگر زماني كه آقاي رئيس‌جمهور صريح و بي‌پروا در رأس بودن مجلس را به سخره گرفت، واكنش مناسبي نشان مي‌دادند شايد امروز براي طرح سؤال از ايشان به چنين مشقتي نمي‌افتادند. آقاي رئيس‌جمهور در طول اين سال‌ها وعده‌هاي بسياري به مردم دادند كه رنگ تحقق به خود نگرفت، اگر بابت آن همه وعده محقق نشده حضراتي كه خود را نماينده واقعي مردم ايران مي‌دانند پاي ايشان را به مجلس بازمي‌كردند امروز نيازي به استعفا و تهديد و قهر نبود. اگر ...
آري! مي‌توان اگرهاي زيادي را به اگرهاي اين بنده حقير افزود و نمايندگان مجلس را بابت اهمال‌كاري‌هاي‌شان شماتت كرد اما با دريغ و افسوس خوردن بر گذشته‌اي كه از دست رفته هيچ كاري نمي‌توان از پيش برد. فرصتي كه پيش روست را بايد غنيمت شمرد كه اگر چنين نكنيم بايد در رأس بودن مجلس را براي هميشه فراموش كنيم
منبع خبر انلاین
موسوی، سیدعبدالجواد
در این سال‌ها تا توانسته‌ایم برای خودمان تابو تراشیده‌ایم. بی‌خود و بی‌جهت، پسوند «مقدس» را به هر چیزی که توانستیم چسباندیم تا آن را در هاله‌ای از قداست و معنویت قرار دهیم و دور از دسترس. کار را به جایی رساندیم که انتقاد از فلان مدیر درجه سه در بهمان شهرستان دورافتاده حتی ناممکن می‌نمود چراکه ممکن بود نوعی تعارض به ارزش‌ها و قداست‌های خودتراشیده محسوب شود.
علاوه بر اين‌ها توهم توطئه و هراس سياسي نيز اوضاع را پيچيده‌تر مي‌كرد. هر بار كه مي‌خواستي زبان به انتقاد بگشايي بايد مواظب مي‌بودي علاوه بر حفظ و حراست از مقدسات به همكاري با بيگانگان و هم‌صدايي با استكبار جهاني متهم نشوي چراكه ما همواره در «شرايط حساس كنوني» قرار داشته‌ايم.
زيستن در چنين اتمسفر بيمارگونه‌ايست كه طرح سؤال از رئيس‌جمهور آن هم توسط نمايندگان مجلس را تبديل به يك مسئله مهم و بحران لاينحل سياسي مي‌كند و اگر نه توجه به قانون نشان مي‌دهد يكي از وظايف جدي نمايندگان مردم فعاليت‌هايي از اين دست است.
مردم نمايندگان‌شان را به مجلس فرستاده‌اند تا علاوه بر تصويب قوانيني كه زندگي را براي آنان سهل مي‌كند بر كار كساني كه قرار است اين قوانين را اجرايي كنند، نظارت داشته باشند و هرگاه اين اجرا با موانعي روبه‌رو شد عاملان آن را مورد سؤال قرار دهند و ... الخ. ماجرا به همين سادگي است كه عرض كردم. اما درست به همان دليلي كه در ابتدا آمد همين ماجراي ساده گاه چنان پيچيده و مبهم و غامض مي‌شود كه هيچ عاقلي از عهده حل آن بر نخواهد آمد.
به دنبال مقصر نيستم چراكه در به وجود آمدن اين فضاي ناسالم و غيرعادي همه به نوعي مقصرند اما اگر بخواهيم طبق عادت ديرين و تاريخي‌مان به دنبال مقصر باشيم و همه ندانم‌كاري‌ها و اشتباهات را به گردن كسي بيندازيم بايد بيش از همه نمايندگان محترم مجلس را به عنوان مقصر معرفي كنيم. اگر اين نمايندگان عزيز هم از ابتدا آنقدر در مقابل قوه مجريه تساهل و تسامح به خرج نمي‌دادند و به بهانه‌هاي مختلف از وظيفه‌اي كه بر عهده آنها بود، شانه خالي نمي‌كردند، كار به اين جاها نمي‌رسيد.
اگر زماني كه آقاي رئيس‌جمهور صريح و بي‌پروا در رأس بودن مجلس را به سخره گرفت، واكنش مناسبي نشان مي‌دادند شايد امروز براي طرح سؤال از ايشان به چنين مشقتي نمي‌افتادند. آقاي رئيس‌جمهور در طول اين سال‌ها وعده‌هاي بسياري به مردم دادند كه رنگ تحقق به خود نگرفت، اگر بابت آن همه وعده محقق نشده حضراتي كه خود را نماينده واقعي مردم ايران مي‌دانند پاي ايشان را به مجلس بازمي‌كردند امروز نيازي به استعفا و تهديد و قهر نبود. اگر ...
آري! مي‌توان اگرهاي زيادي را به اگرهاي اين بنده حقير افزود و نمايندگان مجلس را بابت اهمال‌كاري‌هاي‌شان شماتت كرد اما با دريغ و افسوس خوردن بر گذشته‌اي كه از دست رفته هيچ كاري نمي‌توان از پيش برد. فرصتي كه پيش روست را بايد غنيمت شمرد كه اگر چنين نكنيم بايد در رأس بودن مجلس را براي هميشه فراموش كنيم
منبع خبر انلاین