Only Math
8th May 2009, 08:09 PM
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/50/John_Playfair.jpg/200px-John_Playfair.jpg
جان پلیفیر
(زادهٔ ۱۰ مارچ ۱۷۴۸ م./ ۱۹ اسفند ۱۱۲۶ ه.خ، بنوی، نزدیک داندی، اسکاتلند؛ درگذشت ۲۰ ژولای ۱۸۱۹ م./ ۲۹ تیر ۱۱۹۸ ه.خ، ادینبرا، اسکاتلند.) زمینشناس، فیزیکدان و ریاضیدان اسکاتلندی بود.
زندگی
جان پلیفیر در سنت اندروز وادینبرا درس خواند و از ۱۸۰۰ استاد دانشگاه ادینبرا بود. او در فیزیک و ریاضی و زمینشناسی مطالعه و تحقیق کرد هر چند در هندسه، اصل پلیفیر به نام او ثبت شده است اما شهرت او بیشتر به دلیل فعالیتهایاش زمینشناسی است. او در ۱۸۱۹ در ادینبرای اسکاتلند درگذشت.
مطالعات
انتشار کتاب اصول هندسه که در بارهٔ هندسهٔ اقلیدسی است نام پلیفیر را به خاطر ارائه صورتی از اصل پنجم اقلیدس که امروز کموبیش به همان شکلی که فلیفیر طرح کرد و به نام اصل پلیفیر شناخته میشود در تاریخ تحولات هندسه که در نهایت به ابداع هندسههای نااقلیدسی انجامید ماندگار کرد. جان پلیفیر پنج سال بعد از درگذشت دوستاش جیمز هاتن درک انقلابی هاتن از چرخهٔ زمین شناختی را در کتابی به نام «تصاویر نظریهٔ هاتنی زمین» ارائه کرد.
آثار
اصول هندسه، ۱۷۹۵، Elements of Geometry تصاویر نظریهٔ هاتنی زمین، ۱۸۰۲
جان پلیفیر
(زادهٔ ۱۰ مارچ ۱۷۴۸ م./ ۱۹ اسفند ۱۱۲۶ ه.خ، بنوی، نزدیک داندی، اسکاتلند؛ درگذشت ۲۰ ژولای ۱۸۱۹ م./ ۲۹ تیر ۱۱۹۸ ه.خ، ادینبرا، اسکاتلند.) زمینشناس، فیزیکدان و ریاضیدان اسکاتلندی بود.
زندگی
جان پلیفیر در سنت اندروز وادینبرا درس خواند و از ۱۸۰۰ استاد دانشگاه ادینبرا بود. او در فیزیک و ریاضی و زمینشناسی مطالعه و تحقیق کرد هر چند در هندسه، اصل پلیفیر به نام او ثبت شده است اما شهرت او بیشتر به دلیل فعالیتهایاش زمینشناسی است. او در ۱۸۱۹ در ادینبرای اسکاتلند درگذشت.
مطالعات
انتشار کتاب اصول هندسه که در بارهٔ هندسهٔ اقلیدسی است نام پلیفیر را به خاطر ارائه صورتی از اصل پنجم اقلیدس که امروز کموبیش به همان شکلی که فلیفیر طرح کرد و به نام اصل پلیفیر شناخته میشود در تاریخ تحولات هندسه که در نهایت به ابداع هندسههای نااقلیدسی انجامید ماندگار کرد. جان پلیفیر پنج سال بعد از درگذشت دوستاش جیمز هاتن درک انقلابی هاتن از چرخهٔ زمین شناختی را در کتابی به نام «تصاویر نظریهٔ هاتنی زمین» ارائه کرد.
آثار
اصول هندسه، ۱۷۹۵، Elements of Geometry تصاویر نظریهٔ هاتنی زمین، ۱۸۰۲