غزل آشنا
29th October 2011, 11:48 AM
http://www.njavan.com/forum/pdf_img.jpg (javascript:if(confirm('http://www.salamatiran.com/firstaids/pdff/life-saving-priorities.pdf \n\nThis file was not retrieved by Teleport Pro, because it was unavailable, or its retrieval was aborted, or the project was stopped too soon. \n\nDo you want to open it from the server?'))window.location='http://www.salamatiran.com/firstaids/pdff/life-saving-priorities.pdf')
به كمك اقداماتي كه در اين فصل معرفي مي‌شوند، مي‌توانيد تا زمان رسيدن نيروهاي امداد اورژانس، تنفس و گردش خون مصدوم را حفظ كنيد. اولويت‌هاي شما در مورد مصدوم بي‌هوش عبارتند از: باز نگه داشتن راه تنفسي، تنفس دادن به مصدوم (به منظور رساندن اكسيژن به بدن) و برقراري گردش خون (براي رساندن خون اكسيژن‌دار به بافت‌ها). همچنين، دفيبريلاتور دستگاهي است كه مي‌تواند با وارد كردن شوك الكتريكي كنترل شده، ضربان قلب را به حالت طبيعي برگرداند. عوامل زير (اگر به‌طور كامل مراعات شوند) شانس بقا را افزايش مي‌دهند:
براي درخواست كمك، سريعاً تماس گرفته شود.
با انجام احياي تنفسي و ماساژ قفسه‌سينه، گردش خون برقرار شود (اين دو عمل را با هم «احياي قلبي ـ ريوي» مي‌نامند).
در بيمار بزرگسالي كه نشانه‌اي از گردش خون ندارد، فوراً از دفيبريلاتور استفاده شود.
بيمار براي درمان‌هاي تخصصي و مراقبت‌هاي پيشرفته، فوراً به بيمارستان برسد.
زنجيره بقا
چهار عامل در افزايش شانس بقاي يك بيمار بزرگسال بي‌هوش دخالت دارند. اگر هر كدام از عوامل اين زنجيره رعايت نشود، ميزان شانس كاهش پيدا مي‌كند.
اهميت باز بودن راه هوايي
راه تنفسي بيمار بي‌هوش ممكن است تنگ يا مسدود شود. علت اين امر آن است كه كنترل عضلات از بين مي‌رود و به اين ترتيب، زبان مي‌تواند به عقب رفته، راه تنفسي را مسدود كند. با وقوع اين حادثه، تنفس بيمار سخت و صدادار و يا به‌طور كامل غيرممكن مي‌شود. بالا بردن چانه و خم كردن سر به عقب، زبان را از ورودبه مسير هوايي باز داشته، امكان نفس كشيدن را براي مصدوم فراهم مي‌كند.
راه تنفسي باز با جابه‌جا كردن سر و بالا بردن چانه، زبان از پشت حلق بلند مي‌شود: راه تنفسي باز است. راه تنفسي مسدود در بيمار بي‌هوش، زبان به عقب رفته، حلق و راه تنفسي را مسدود مي‌كند.
تنفس دادن به بيمار
هواي بازدمي ما، 16% اكسيژن (5% كمتر از هواي تنفسي) و مقدار كمي دي‌اكسيد كربن دارد. بنابراين، هواي بازدمي وقتي طي احياي تنفسي با نيروي زياد وارد ريه مصدوم مي‌شود، براي تأمين اكسيژن (و زنده نگه داشتن) او، حاوي مقدار كافي اكسيژن است. شما مي‌توانيد با احياي تنفسي، هوا را با نيرو وارد مسير هوايي بيمار كنيد. اين هوا، در داخل ريه به كيسه‌هاي هوايي (آلوئول‌ها) رسيده، سپس به رگ‌هاي خوني كوچك در ريه‌ها منتقل مي‌شود. وقتي شما دهان خود را از روي دهان بيمار برمي‌داريد، قفسه سينه مي‌خوابد و هواي حاوي مواد زايد، خارج مي‌شود.
برقراري گردش خون
اگر ضربان قلب متوقف شود، خون در بدن جريان پيدا نمي‌كند. در نتيجه، اعضاي حياتي (و مهم‌تر از همه مغز) دچار كمبود اكسيژن مي‌شوند. سلول‌هاي مغزي، بدون اكسيژن قادر نيستند بيش از چند دقيقه زنده بمانند. گاه مي‌توان به كمك ماساژ قفسه سينه، گردش خون را به صورت مصنوعي برقرار كرد. اين ماساژها به صورت مكانيكي به قلب كمك مي‌كنند كه خون را به سوي تمام قسمت‌هاي بدن به جريان بيندازند. وارد كردن فشار عمودي روي نيمه پاييني جناغ، باعث فشرده شدن قلب روي ستون فقرات شده، خون را از حفرات قلب خارج مي‌كند و با نيرو به سوي بافت‌ها مي‌فرستد. پس از برداشته شدن فشار، قفسه سينه بالا مي‌آيد و خون جابه‌جا شده «مكيده شده» قلب را دوباره پر مي‌كند؛ با ماساژ بعدي، اين خون مجدداً از قلب خارج مي‌شود. با تركيب ماساژهاي قفسه سينه و احياي تنفسي، مي‌توان مطمئن شد كه خون به اندازه كافي اكسيژن‌دار مي‌شود.
ماساژ قفسه سينه: فشردن قفسه‌سينه به روش صحيح، گردش خون را حفظ مي‌كند.
بازگرداندن ريتم قلبي
دستگاه دفيبريلاتور (يا دفيبريلاتور خارجي خودكار) را مي‌توان براي بازگرداندن ريتم غيرطبيعي قلب به كار گرفت. دفيبريلاسيون زودهنگام يك عامل حياتي در زنجيره بقا است؛ پس از ايست قلبي (زماني كه قلب از ضربان مي‌ايستد و گردش خون وجود ندارد)، هرچه دفيبريلاسيون زودتر آغاز شود، شانس بقاي بيمار بيشتر خواهد بود. پيش از استفاده از دستگاه دفيبريلاتور، بايد در مورد نحوه عملكرد آن آموزش ديده و مهارت كافي براي انجام احياي قلبي ـ ريوي (كه تركيبي از ماساژ قفسه سينه و احياي تنفسي است) داشته باشيد. دستگاه‌هاي دفيبريلاتور را بايد در بسياري از مكان‌هاي عمومي (مثل ايستگاه‌هاي راه‌آهن و مراكز خريد) يا قرار داده شود.
چه زماني بايد آمبولانس درخواست كرد؟
در صورتي كه به يك امدادگر دسترسي داريد، به محض آنكه مشاهده كرديد بيمار نفس نمي‌كشد، وي را براي تماس با مركز آمبولانس بفرستيد. اگر تنها هستيد، طرز عملكرد شما وابسته به سن مصدوم و علت احتمالي بي‌هوشي وي است.
بيمار كودك يا شيرخوار
بي‌هوشي در يك شيرخوار يا كودك كمتر از 8 سال، به احتمال زياد ناشي از مشكل تنفسي است. به همين علت، پيش از ترك كودك براي تماس با مركز آمبولانس، بايد به مدت يك دقيقه اقدام به احياي تنفسي و ماساژ قفسه‌سينه كنيد.
بيمار بزرگسال
اگر علت بي‌هوش شدن بيمار بزرگسال، مشكل قلبي است و يا نمي‌دانيد چه اتفاقي رخ داده است، بلافاصله پس از آنكه مشاهده كرديد تنفس قطع شده است، با مركز آمبولانس تماس بگيريد. كمك‌هاي پزشكي زودهنگام (از جمله استفاده از دفيبريلاتور) حياتي هستند. اما اگر بي‌هوشي ناشي از آسيب، غرق‌شدگي يا خفگي است و به نيروهاي كمكي هم دسترسي نداريد، قبل از درخواست آمبولانس، به مدت يك دقيقه اقدام به احياي تنفسي و ماساژ قفسه سينه كنيد. در اين موارد، علت بي‌هوشي، احتمالاً بيشتر مشكل تنفسي است تا بيماري قلبي.
به كمك اقداماتي كه در اين فصل معرفي مي‌شوند، مي‌توانيد تا زمان رسيدن نيروهاي امداد اورژانس، تنفس و گردش خون مصدوم را حفظ كنيد. اولويت‌هاي شما در مورد مصدوم بي‌هوش عبارتند از: باز نگه داشتن راه تنفسي، تنفس دادن به مصدوم (به منظور رساندن اكسيژن به بدن) و برقراري گردش خون (براي رساندن خون اكسيژن‌دار به بافت‌ها). همچنين، دفيبريلاتور دستگاهي است كه مي‌تواند با وارد كردن شوك الكتريكي كنترل شده، ضربان قلب را به حالت طبيعي برگرداند. عوامل زير (اگر به‌طور كامل مراعات شوند) شانس بقا را افزايش مي‌دهند:
براي درخواست كمك، سريعاً تماس گرفته شود.
با انجام احياي تنفسي و ماساژ قفسه‌سينه، گردش خون برقرار شود (اين دو عمل را با هم «احياي قلبي ـ ريوي» مي‌نامند).
در بيمار بزرگسالي كه نشانه‌اي از گردش خون ندارد، فوراً از دفيبريلاتور استفاده شود.
بيمار براي درمان‌هاي تخصصي و مراقبت‌هاي پيشرفته، فوراً به بيمارستان برسد.
زنجيره بقا
چهار عامل در افزايش شانس بقاي يك بيمار بزرگسال بي‌هوش دخالت دارند. اگر هر كدام از عوامل اين زنجيره رعايت نشود، ميزان شانس كاهش پيدا مي‌كند.
اهميت باز بودن راه هوايي
راه تنفسي بيمار بي‌هوش ممكن است تنگ يا مسدود شود. علت اين امر آن است كه كنترل عضلات از بين مي‌رود و به اين ترتيب، زبان مي‌تواند به عقب رفته، راه تنفسي را مسدود كند. با وقوع اين حادثه، تنفس بيمار سخت و صدادار و يا به‌طور كامل غيرممكن مي‌شود. بالا بردن چانه و خم كردن سر به عقب، زبان را از ورودبه مسير هوايي باز داشته، امكان نفس كشيدن را براي مصدوم فراهم مي‌كند.
راه تنفسي باز با جابه‌جا كردن سر و بالا بردن چانه، زبان از پشت حلق بلند مي‌شود: راه تنفسي باز است. راه تنفسي مسدود در بيمار بي‌هوش، زبان به عقب رفته، حلق و راه تنفسي را مسدود مي‌كند.
تنفس دادن به بيمار
هواي بازدمي ما، 16% اكسيژن (5% كمتر از هواي تنفسي) و مقدار كمي دي‌اكسيد كربن دارد. بنابراين، هواي بازدمي وقتي طي احياي تنفسي با نيروي زياد وارد ريه مصدوم مي‌شود، براي تأمين اكسيژن (و زنده نگه داشتن) او، حاوي مقدار كافي اكسيژن است. شما مي‌توانيد با احياي تنفسي، هوا را با نيرو وارد مسير هوايي بيمار كنيد. اين هوا، در داخل ريه به كيسه‌هاي هوايي (آلوئول‌ها) رسيده، سپس به رگ‌هاي خوني كوچك در ريه‌ها منتقل مي‌شود. وقتي شما دهان خود را از روي دهان بيمار برمي‌داريد، قفسه سينه مي‌خوابد و هواي حاوي مواد زايد، خارج مي‌شود.
برقراري گردش خون
اگر ضربان قلب متوقف شود، خون در بدن جريان پيدا نمي‌كند. در نتيجه، اعضاي حياتي (و مهم‌تر از همه مغز) دچار كمبود اكسيژن مي‌شوند. سلول‌هاي مغزي، بدون اكسيژن قادر نيستند بيش از چند دقيقه زنده بمانند. گاه مي‌توان به كمك ماساژ قفسه سينه، گردش خون را به صورت مصنوعي برقرار كرد. اين ماساژها به صورت مكانيكي به قلب كمك مي‌كنند كه خون را به سوي تمام قسمت‌هاي بدن به جريان بيندازند. وارد كردن فشار عمودي روي نيمه پاييني جناغ، باعث فشرده شدن قلب روي ستون فقرات شده، خون را از حفرات قلب خارج مي‌كند و با نيرو به سوي بافت‌ها مي‌فرستد. پس از برداشته شدن فشار، قفسه سينه بالا مي‌آيد و خون جابه‌جا شده «مكيده شده» قلب را دوباره پر مي‌كند؛ با ماساژ بعدي، اين خون مجدداً از قلب خارج مي‌شود. با تركيب ماساژهاي قفسه سينه و احياي تنفسي، مي‌توان مطمئن شد كه خون به اندازه كافي اكسيژن‌دار مي‌شود.
ماساژ قفسه سينه: فشردن قفسه‌سينه به روش صحيح، گردش خون را حفظ مي‌كند.
بازگرداندن ريتم قلبي
دستگاه دفيبريلاتور (يا دفيبريلاتور خارجي خودكار) را مي‌توان براي بازگرداندن ريتم غيرطبيعي قلب به كار گرفت. دفيبريلاسيون زودهنگام يك عامل حياتي در زنجيره بقا است؛ پس از ايست قلبي (زماني كه قلب از ضربان مي‌ايستد و گردش خون وجود ندارد)، هرچه دفيبريلاسيون زودتر آغاز شود، شانس بقاي بيمار بيشتر خواهد بود. پيش از استفاده از دستگاه دفيبريلاتور، بايد در مورد نحوه عملكرد آن آموزش ديده و مهارت كافي براي انجام احياي قلبي ـ ريوي (كه تركيبي از ماساژ قفسه سينه و احياي تنفسي است) داشته باشيد. دستگاه‌هاي دفيبريلاتور را بايد در بسياري از مكان‌هاي عمومي (مثل ايستگاه‌هاي راه‌آهن و مراكز خريد) يا قرار داده شود.
چه زماني بايد آمبولانس درخواست كرد؟
در صورتي كه به يك امدادگر دسترسي داريد، به محض آنكه مشاهده كرديد بيمار نفس نمي‌كشد، وي را براي تماس با مركز آمبولانس بفرستيد. اگر تنها هستيد، طرز عملكرد شما وابسته به سن مصدوم و علت احتمالي بي‌هوشي وي است.
بيمار كودك يا شيرخوار
بي‌هوشي در يك شيرخوار يا كودك كمتر از 8 سال، به احتمال زياد ناشي از مشكل تنفسي است. به همين علت، پيش از ترك كودك براي تماس با مركز آمبولانس، بايد به مدت يك دقيقه اقدام به احياي تنفسي و ماساژ قفسه‌سينه كنيد.
بيمار بزرگسال
اگر علت بي‌هوش شدن بيمار بزرگسال، مشكل قلبي است و يا نمي‌دانيد چه اتفاقي رخ داده است، بلافاصله پس از آنكه مشاهده كرديد تنفس قطع شده است، با مركز آمبولانس تماس بگيريد. كمك‌هاي پزشكي زودهنگام (از جمله استفاده از دفيبريلاتور) حياتي هستند. اما اگر بي‌هوشي ناشي از آسيب، غرق‌شدگي يا خفگي است و به نيروهاي كمكي هم دسترسي نداريد، قبل از درخواست آمبولانس، به مدت يك دقيقه اقدام به احياي تنفسي و ماساژ قفسه سينه كنيد. در اين موارد، علت بي‌هوشي، احتمالاً بيشتر مشكل تنفسي است تا بيماري قلبي.