Joseph Goebbels
19th October 2011, 04:55 PM
http://nojum.ir/files/apod/1109/110929.jpg
در این دشت ستاره‌ای انبوه (http://astrophoto.com/IC5146BORG.htm)، که تقریبا 3 درجه از صورت فلکی بلند پرواز دجاجه (http://en.wikipedia.org/wiki/Cygnus_%28constellation%29) را در بر می‌گیرد، سحابی پیله کرم ابریشم است که چشم را مجذوب می‌کند. این پیله‌ی کیهانی، دنباله بلندی از ابرهای محو غبار میان‌ستاره‌ای را در ناحیه فشرده شکل‌گیری ستارگان بر جای گذاشته است. این سحابی که با IC 5146 (http://www.universetoday.com/2008/07/07/the-cosmic-cocoon-ic-5146-by-tom-v-davis/) نیز فهرست شده است، با وسعتی نزدیک به 15سال نوری، در حدود 4000 سال نوری دورتر قرار گرفته است. شبیه دیگر نواحی شکل‌گیری ستارگان، این سحابی با این مشخصه‌ها برجسته می‌شود: گاز هیدروژن (http://apod.nasa.gov/apod/ap050930.html) تابان و سرخی که با ستارگان آبی داغ و جوان، برانگیخته شده و غبار درخشانی (http://apod.nasa.gov/apod/ap061211.html) در لبه ابر مولکولی (http://loke.as.arizona.edu/%7Eckulesa/research/overview.html)، که اگر نور ستاره نبود، دیده نمی‌شد. در واقع، ستاره درخشانی که تقریبا در وسط این سحابی است و احتمالا تنها چند صد هزار سال سن دارد، با روشن کردن (http://adsabs.harvard.edu/cgi-bin/nph-bib_query?bibcode=2002AJ....123..304H) حفره‌ای در میان ابر مولکولی گاز و غبار ستاره‌زا، تابش سحابی را نیرو می‌بخشد. در تصویربرداری‌های فروسرخ آشکار شده (http://apod.nasa.gov/apod/ap110819.html) که رشته‌های غباری بلندی که در این تصویر نور مرئی به شکل تاریکی دیده می‌شوند، خودشان ستارگان در حال تولد را پنهان می‌کنند.
http://nojum.ir/fa/apod/110929.aspx
در این دشت ستاره‌ای انبوه (http://astrophoto.com/IC5146BORG.htm)، که تقریبا 3 درجه از صورت فلکی بلند پرواز دجاجه (http://en.wikipedia.org/wiki/Cygnus_%28constellation%29) را در بر می‌گیرد، سحابی پیله کرم ابریشم است که چشم را مجذوب می‌کند. این پیله‌ی کیهانی، دنباله بلندی از ابرهای محو غبار میان‌ستاره‌ای را در ناحیه فشرده شکل‌گیری ستارگان بر جای گذاشته است. این سحابی که با IC 5146 (http://www.universetoday.com/2008/07/07/the-cosmic-cocoon-ic-5146-by-tom-v-davis/) نیز فهرست شده است، با وسعتی نزدیک به 15سال نوری، در حدود 4000 سال نوری دورتر قرار گرفته است. شبیه دیگر نواحی شکل‌گیری ستارگان، این سحابی با این مشخصه‌ها برجسته می‌شود: گاز هیدروژن (http://apod.nasa.gov/apod/ap050930.html) تابان و سرخی که با ستارگان آبی داغ و جوان، برانگیخته شده و غبار درخشانی (http://apod.nasa.gov/apod/ap061211.html) در لبه ابر مولکولی (http://loke.as.arizona.edu/%7Eckulesa/research/overview.html)، که اگر نور ستاره نبود، دیده نمی‌شد. در واقع، ستاره درخشانی که تقریبا در وسط این سحابی است و احتمالا تنها چند صد هزار سال سن دارد، با روشن کردن (http://adsabs.harvard.edu/cgi-bin/nph-bib_query?bibcode=2002AJ....123..304H) حفره‌ای در میان ابر مولکولی گاز و غبار ستاره‌زا، تابش سحابی را نیرو می‌بخشد. در تصویربرداری‌های فروسرخ آشکار شده (http://apod.nasa.gov/apod/ap110819.html) که رشته‌های غباری بلندی که در این تصویر نور مرئی به شکل تاریکی دیده می‌شوند، خودشان ستارگان در حال تولد را پنهان می‌کنند.
http://nojum.ir/fa/apod/110929.aspx