Joseph Goebbels
19th October 2011, 03:11 PM
http://nojum.ir/files/apod/1110/111017.jpg
مشکل می‌توان کهکشانی را پشت خوشه‌ای کهکشانی پنهان کرد. جاذبه‌ی خوشه‌ی نزدیک‌تر مانند یک عدسی بزرگ‌جثه (http://www.astrophysicsspectator.com/topics/generalrelativity/GravitationalLensPointSim.html) عمل می‌کند و تصاویر کشیده‌ای از کهکشان دورتر به دور خود ایجاد کرده و به کلی شکلش را درهم پیچیده می‌کند. تصویر بالا (http://hubblesite.org/newscenter/archive/releases/2011/25/image/a/) که به تازگی انتشار یافته نمونه‌ای تازه رصد شده از این دست است که پروژه‌ی نقشه برداری برخورد (http://www.stsci.edu/%7Epostman/CLASH/About.html) (CLASH) با تلسکوپ فضایی هابل (http://apod.nasa.gov/apod/ap010806.html) آن را ثبت کرده است. خوشه‌ی MACS J1206.2-0847 (http://www.youtube.com/watch?v=9fNlS_tzBm4) از کهکشان‌های بسیاری تشکیل شده و اثر عدسی مانندش باعث ایجاد تصویر کهکشان قرمز-زرد پس زمینه به شکل قوس بسیار بزرگی (http://apod.nasa.gov/apod/ap090921.html) در سمت راست شده است. با بازبینی دقیق تصویر چندین کهکشان پس زمینه‌ی دیگر هم، که تحت تاثیر این عدسی قرار گرفته‌اند، به شکل ردهای کشیده‌ای دیده می‌شوند. خوشه‌ی (http://www.damtp.cam.ac.uk/research/gr/public/gal_lss.html) پس زمینه تنها در شرایطی می‌تواند چنین قوس‌های یک دستی ایجاد کند که بیشتر جرمش را یک دست ماده تاریک (http://chandra.harvard.edu/xray_astro/dark_matter/index.html) تشکیل دهد؛ و از این‌رو کهکشان‌های مرئی خوشه تعداد بسیاری ندارند. همچنین با تجزیه و تحلیل موقعیت این قوس‌های گرانشی (http://apod.nasa.gov/apod/ap100620.html) دانشمندان می‌توانند روشی برای تخمین زدن توزیع (http://adsabs.harvard.edu/abs/2011arXiv1107.2649Z) ماده تاریک (http://www.youtube.com/watch?v=nJN2X3NrQAE) در این خوشه پیدا کنند؛ در نتیجه می‌توان زمانی که این مجموعه‌های بزرگ جثه‌ی کهکشانی (http://apod.nasa.gov/apod/ap100502.html) آغاز به شکل گرفتن کرده‌اند را تشخیص داد.
http://nojum.ir/fa/apod/111017.aspx
مشکل می‌توان کهکشانی را پشت خوشه‌ای کهکشانی پنهان کرد. جاذبه‌ی خوشه‌ی نزدیک‌تر مانند یک عدسی بزرگ‌جثه (http://www.astrophysicsspectator.com/topics/generalrelativity/GravitationalLensPointSim.html) عمل می‌کند و تصاویر کشیده‌ای از کهکشان دورتر به دور خود ایجاد کرده و به کلی شکلش را درهم پیچیده می‌کند. تصویر بالا (http://hubblesite.org/newscenter/archive/releases/2011/25/image/a/) که به تازگی انتشار یافته نمونه‌ای تازه رصد شده از این دست است که پروژه‌ی نقشه برداری برخورد (http://www.stsci.edu/%7Epostman/CLASH/About.html) (CLASH) با تلسکوپ فضایی هابل (http://apod.nasa.gov/apod/ap010806.html) آن را ثبت کرده است. خوشه‌ی MACS J1206.2-0847 (http://www.youtube.com/watch?v=9fNlS_tzBm4) از کهکشان‌های بسیاری تشکیل شده و اثر عدسی مانندش باعث ایجاد تصویر کهکشان قرمز-زرد پس زمینه به شکل قوس بسیار بزرگی (http://apod.nasa.gov/apod/ap090921.html) در سمت راست شده است. با بازبینی دقیق تصویر چندین کهکشان پس زمینه‌ی دیگر هم، که تحت تاثیر این عدسی قرار گرفته‌اند، به شکل ردهای کشیده‌ای دیده می‌شوند. خوشه‌ی (http://www.damtp.cam.ac.uk/research/gr/public/gal_lss.html) پس زمینه تنها در شرایطی می‌تواند چنین قوس‌های یک دستی ایجاد کند که بیشتر جرمش را یک دست ماده تاریک (http://chandra.harvard.edu/xray_astro/dark_matter/index.html) تشکیل دهد؛ و از این‌رو کهکشان‌های مرئی خوشه تعداد بسیاری ندارند. همچنین با تجزیه و تحلیل موقعیت این قوس‌های گرانشی (http://apod.nasa.gov/apod/ap100620.html) دانشمندان می‌توانند روشی برای تخمین زدن توزیع (http://adsabs.harvard.edu/abs/2011arXiv1107.2649Z) ماده تاریک (http://www.youtube.com/watch?v=nJN2X3NrQAE) در این خوشه پیدا کنند؛ در نتیجه می‌توان زمانی که این مجموعه‌های بزرگ جثه‌ی کهکشانی (http://apod.nasa.gov/apod/ap100502.html) آغاز به شکل گرفتن کرده‌اند را تشخیص داد.
http://nojum.ir/fa/apod/111017.aspx