amin_745
13th October 2011, 12:12 AM
اولین راننده زن بی آر تی مدتی است که از شرکت اتوبوس رانی بیرون راننده شده است .او که چند سال پیش نشان اولین راننده زن اتوبوس خط را بر سینه داشت حالا مدتی است به اجبار خانه نشین شده است .
فرحناز شیری اولین راننده خطوط brt مسیر میدان آزادی دپوی شرق به همراه 30 زن راننده دیگراز شرکت واحد رانده شده اندو خود دلیل این بازخرید اجباری را نمی دانند .
شیری می گوید: 20 شهریور سال 86 وارد شرکت و احد شدم . آن زمان مدیر عامل اتوبوس رانی بیژنی بود و حمایت و پشتیبانی او باعث حضورمن در شرکت واحد شد . ادامه همکاری من با اتوبوس رانی ادامه داشت تا 20 اسفند ماه سال 88 . در این مدت 6 ماه از قرار داد من گذشته بود کسی نیز به در خواست های من برای تمدید قرار داد توجهی نمی کرد .
او ادامه می دهد: سرانجام قرار بر این شد که قرار دادی جدید با من بسته شود در حالی بر اساس قانون کار قرار داد گذشته باید تمدید می شد .
شیری می گوید: 5 راننده زنی که پس ازمن در اتوبوسرانی مشغول به کار شدند رسمی شده بودند و من هنوز بلاتکلیف بودم . با وجود دوندگی های بسیار و نامه نگاری های همچنان از رسمی کردن من امتناع کردند . این وضعیت ادامه داشت تا 10 اردیبهشت ماه که حکم اخراج من صادر شد .
شیری با حکم دادگاه دوباره به کار باز می گردد اما تا تیر ماه که او به همراه سی زن دیگر که در این خط آزادی –دپوی شرق فعالیت می کردند اتوبوس هایشان را تحویل ندادند و ریالی از حق بیمه اش را پرداخت نکرده اند .
شیری که مدتی است بیمار است می گوید: حتی دفترچه بیمه ندارم و امکان پرداخت هزینه های درمان خود را هم ندارم .
او که 4 ماه است بیکار است ،می گوید : یک روز که رفتم ماشین را تحویل بگیرم دیدم جلوی تعرفه من را گرفته اند .
سی زن دیگری که به همراه من بیکار شده اند بیشتر شان از زنان سرپرست خانواده هستند و قبل از رسیدن مهلت قرار دادهایشان مجبور به باز خرید شده اند .
یکی از این رانندگان زن که در راهرو های شورای شهر به دنبال گرفتن حق نادیده گرفته شده اش می گوید: مسئولان حمل ونقل و ترافیک زمانی وعده استفاده رانندگان زن در خطوط را می دانند و ما به این امید، آینده شبانه روز می راندیم اما حالا حتی به ما نمی گویند چرا ما را از کار بیکار کرده اند . حالا سوال ما از شهردار تهران این است که آیا شما با فعالیت زنان مخالف هستید ؟.
شیری که در روز حمل و نقل لوح تقدیراز دست شهردار گرفته است می گوید: باید مشخص شود چرا آن زمان از ورود ما حمایت کردند و حالا بی توجه به رای دادگاه از پذیرفتن ما سر باز می زنند .
شیری به یاد گذشته ها می گوید: هر روز ساعت 6.30 صبح اتوبوس اسکانیای خود را تحویل می گرفتم و 12 ساعت بدون وقفه مسافران را جا به جا می کردم .
او که رانندگی همه نوع ماشین های سنگین را تجربه کرده است نصیحت پدرش را در زمانی که می خواست برای نخستین بار پشت فرمان این اتوبوس های قرمز رنگ بنشیند به خاطر می آورد و می گوید: وقتی قرار شد به عنوان راننده اتوبوس در خط brt مشغول به کار شوم ، پدرم به من گفت که درست است که سال ها در جاده و بیابان رانندگی کرده ای و در این زمینه تجربه کافی داری اما باید بدانی که قرار است به محیطی مردانه وارد شوی که کار در آن ، سختی های خاص خودش را دارد که گاه مردان را هم عاجز می کند. اما من به اصرار قانعش کردم که از برخوردهای بد احتمالی نمی ترسم و از سختی هایش هم استقبال می کنم. در واقع در این راه قدم گذاشتم تا به نوعی جاده صاف کن بقیه زنانی باشم که می خواهند به عنوان راننده اتوبوس در شهر تهران کار کنند اما بعد از چند سال حالا این گونه رانده می شویم پانا
فرحناز شیری اولین راننده خطوط brt مسیر میدان آزادی دپوی شرق به همراه 30 زن راننده دیگراز شرکت واحد رانده شده اندو خود دلیل این بازخرید اجباری را نمی دانند .
شیری می گوید: 20 شهریور سال 86 وارد شرکت و احد شدم . آن زمان مدیر عامل اتوبوس رانی بیژنی بود و حمایت و پشتیبانی او باعث حضورمن در شرکت واحد شد . ادامه همکاری من با اتوبوس رانی ادامه داشت تا 20 اسفند ماه سال 88 . در این مدت 6 ماه از قرار داد من گذشته بود کسی نیز به در خواست های من برای تمدید قرار داد توجهی نمی کرد .
او ادامه می دهد: سرانجام قرار بر این شد که قرار دادی جدید با من بسته شود در حالی بر اساس قانون کار قرار داد گذشته باید تمدید می شد .
شیری می گوید: 5 راننده زنی که پس ازمن در اتوبوسرانی مشغول به کار شدند رسمی شده بودند و من هنوز بلاتکلیف بودم . با وجود دوندگی های بسیار و نامه نگاری های همچنان از رسمی کردن من امتناع کردند . این وضعیت ادامه داشت تا 10 اردیبهشت ماه که حکم اخراج من صادر شد .
شیری با حکم دادگاه دوباره به کار باز می گردد اما تا تیر ماه که او به همراه سی زن دیگر که در این خط آزادی –دپوی شرق فعالیت می کردند اتوبوس هایشان را تحویل ندادند و ریالی از حق بیمه اش را پرداخت نکرده اند .
شیری که مدتی است بیمار است می گوید: حتی دفترچه بیمه ندارم و امکان پرداخت هزینه های درمان خود را هم ندارم .
او که 4 ماه است بیکار است ،می گوید : یک روز که رفتم ماشین را تحویل بگیرم دیدم جلوی تعرفه من را گرفته اند .
سی زن دیگری که به همراه من بیکار شده اند بیشتر شان از زنان سرپرست خانواده هستند و قبل از رسیدن مهلت قرار دادهایشان مجبور به باز خرید شده اند .
یکی از این رانندگان زن که در راهرو های شورای شهر به دنبال گرفتن حق نادیده گرفته شده اش می گوید: مسئولان حمل ونقل و ترافیک زمانی وعده استفاده رانندگان زن در خطوط را می دانند و ما به این امید، آینده شبانه روز می راندیم اما حالا حتی به ما نمی گویند چرا ما را از کار بیکار کرده اند . حالا سوال ما از شهردار تهران این است که آیا شما با فعالیت زنان مخالف هستید ؟.
شیری که در روز حمل و نقل لوح تقدیراز دست شهردار گرفته است می گوید: باید مشخص شود چرا آن زمان از ورود ما حمایت کردند و حالا بی توجه به رای دادگاه از پذیرفتن ما سر باز می زنند .
شیری به یاد گذشته ها می گوید: هر روز ساعت 6.30 صبح اتوبوس اسکانیای خود را تحویل می گرفتم و 12 ساعت بدون وقفه مسافران را جا به جا می کردم .
او که رانندگی همه نوع ماشین های سنگین را تجربه کرده است نصیحت پدرش را در زمانی که می خواست برای نخستین بار پشت فرمان این اتوبوس های قرمز رنگ بنشیند به خاطر می آورد و می گوید: وقتی قرار شد به عنوان راننده اتوبوس در خط brt مشغول به کار شوم ، پدرم به من گفت که درست است که سال ها در جاده و بیابان رانندگی کرده ای و در این زمینه تجربه کافی داری اما باید بدانی که قرار است به محیطی مردانه وارد شوی که کار در آن ، سختی های خاص خودش را دارد که گاه مردان را هم عاجز می کند. اما من به اصرار قانعش کردم که از برخوردهای بد احتمالی نمی ترسم و از سختی هایش هم استقبال می کنم. در واقع در این راه قدم گذاشتم تا به نوعی جاده صاف کن بقیه زنانی باشم که می خواهند به عنوان راننده اتوبوس در شهر تهران کار کنند اما بعد از چند سال حالا این گونه رانده می شویم پانا