artadokht
29th September 2011, 09:48 PM
پژوهشگران در آمريکا نانوسيمي ساخته‌اند که مي‌تواند با اعمال ميدان مغناطيسي خارجي در داخل مايعات حرکت کند. اين سيم‌ها مي‌توانند در دارورساني به بدن انسان مورد استفاده واقع شوند.
پيشرانش ميکرو / نانومقياس توجه قابل ملاحظه‌اي را اخيرا به خاطر کاربردهاي زيست‌دارويي مانند دارورساني هدفگيري شده جلب کرده است. اريک لاوگا و جوزف وانگ از دانشگاه کاليفرنيا و همکاران‌شان اين نانوشناگرها را با ضميمه کردن سرهاي نيکلي به دم‌هاي نقره‌اي ساخته‌اند. آنها از يک ميدان مغناطيسي براي پيشراني اين نانوسيم‌ها در سرم انسان استفاده کردند و اينکار بدين معناست که آنها داراي پتانسيل خوبي جهت استفاده در کاربردهاي زيست‌پزشکي مانند دارورساني هدفگيري شده هستند، بگونه‌اي که هيچ منبع شيميايي يا سوختي مورد نياز نباشد.
http://www.nano.ir/news/attach/9752.jpg
نانوسيم‌ها، که از تاژک‌هاي باکتري الهام گرفته شده‌اند (چپ)، مي‌توانند با اعمال ميدان مغناطيسي خارجي در داخل مايعات حرکت داده شوند.
اين نانوموتورها که بسهولت ساخته مي‌شوند در مقايسه با ريزارگانيسم‌هاي طبيعي يا ساير پيشران‌هاي مصنوعي هم سرعت‌هاي پيشرانشي ابعادي بالاتري (تا 21 ميکرومتر بر ثانيه) هستند و هم سرعت‌هاي بي‌بعد (برحسب طول‌هاي جسمي در هر گردش) بيشتري دارند.
اين گروه تحقيقاتي متوجه شد که اين نانوسيم‌هاي انعطاف‌پذير، با سرعتي که نزديک به شناگرهاي ميکروسکوپي طبيعي مانند باکتري اشيريشيا کولي است، حرکت مي‌کنند. مهمتر اينکه، آنها نسب به ساير نانوموتورهاي تغذيه شده بيروني مانند پيشران‌هاي مارپيچي که از تاژک‌هاي باکتري الهام گرفته‌اند، داري سرعت‌هاي پيشرانشي بي‌بعد بالاتري - طول‌هاي جسمي که در هر گردش طي مي‌شوند - هستند.
لاوگا و وانگ قصد دارند که در مورد مشکلات اساسي مرتبط با دارورساني تحقيق کنند، بويژه اينکه اين شناگرها با چه کارآيي مي‌توانند محموله‌ها را در زيست‌سيالات حمل کنند. به نظر آنها، چالش آينده به تحقيق در مورد چگونگي رفتار اين نانوسيم‌ها هنگامي که تحت تأثير شاره‌هاي خارجي، مانند خون، در بدن قرار مي‌گيرند، مربوط خواهد شد.
جاناتان هاوس، متخصص نانومکانيک و نانوشناگرها از دانشگاه شفيلد انگليس، مي‌گويد: "اين کار واقعا نشان مي‌دهد که يک ميدان مغناطيسي چرخان قادر به همخط‌سازي و پيشرانش اين افزاره‌ها از راه دور است ولي اينکه چطور مي‌تواند با تحويل محموله‌هاي فيزيکي و شيميايي ارتباط داشته باشد، هنوز واضح نيست. با اينحال، اين کار قدم مهمي براي رسيدن به اين هدف است."
اين محققان جزئيات نتايج کار تحقيقاتي خود را در مجله‌ي Soft Matter منتشر کرده‌اند.
www.nano.ir (http://www.nano.ir/)
پيشرانش ميکرو / نانومقياس توجه قابل ملاحظه‌اي را اخيرا به خاطر کاربردهاي زيست‌دارويي مانند دارورساني هدفگيري شده جلب کرده است. اريک لاوگا و جوزف وانگ از دانشگاه کاليفرنيا و همکاران‌شان اين نانوشناگرها را با ضميمه کردن سرهاي نيکلي به دم‌هاي نقره‌اي ساخته‌اند. آنها از يک ميدان مغناطيسي براي پيشراني اين نانوسيم‌ها در سرم انسان استفاده کردند و اينکار بدين معناست که آنها داراي پتانسيل خوبي جهت استفاده در کاربردهاي زيست‌پزشکي مانند دارورساني هدفگيري شده هستند، بگونه‌اي که هيچ منبع شيميايي يا سوختي مورد نياز نباشد.
http://www.nano.ir/news/attach/9752.jpg
نانوسيم‌ها، که از تاژک‌هاي باکتري الهام گرفته شده‌اند (چپ)، مي‌توانند با اعمال ميدان مغناطيسي خارجي در داخل مايعات حرکت داده شوند.
اين نانوموتورها که بسهولت ساخته مي‌شوند در مقايسه با ريزارگانيسم‌هاي طبيعي يا ساير پيشران‌هاي مصنوعي هم سرعت‌هاي پيشرانشي ابعادي بالاتري (تا 21 ميکرومتر بر ثانيه) هستند و هم سرعت‌هاي بي‌بعد (برحسب طول‌هاي جسمي در هر گردش) بيشتري دارند.
اين گروه تحقيقاتي متوجه شد که اين نانوسيم‌هاي انعطاف‌پذير، با سرعتي که نزديک به شناگرهاي ميکروسکوپي طبيعي مانند باکتري اشيريشيا کولي است، حرکت مي‌کنند. مهمتر اينکه، آنها نسب به ساير نانوموتورهاي تغذيه شده بيروني مانند پيشران‌هاي مارپيچي که از تاژک‌هاي باکتري الهام گرفته‌اند، داري سرعت‌هاي پيشرانشي بي‌بعد بالاتري - طول‌هاي جسمي که در هر گردش طي مي‌شوند - هستند.
لاوگا و وانگ قصد دارند که در مورد مشکلات اساسي مرتبط با دارورساني تحقيق کنند، بويژه اينکه اين شناگرها با چه کارآيي مي‌توانند محموله‌ها را در زيست‌سيالات حمل کنند. به نظر آنها، چالش آينده به تحقيق در مورد چگونگي رفتار اين نانوسيم‌ها هنگامي که تحت تأثير شاره‌هاي خارجي، مانند خون، در بدن قرار مي‌گيرند، مربوط خواهد شد.
جاناتان هاوس، متخصص نانومکانيک و نانوشناگرها از دانشگاه شفيلد انگليس، مي‌گويد: "اين کار واقعا نشان مي‌دهد که يک ميدان مغناطيسي چرخان قادر به همخط‌سازي و پيشرانش اين افزاره‌ها از راه دور است ولي اينکه چطور مي‌تواند با تحويل محموله‌هاي فيزيکي و شيميايي ارتباط داشته باشد، هنوز واضح نيست. با اينحال، اين کار قدم مهمي براي رسيدن به اين هدف است."
اين محققان جزئيات نتايج کار تحقيقاتي خود را در مجله‌ي Soft Matter منتشر کرده‌اند.
www.nano.ir (http://www.nano.ir/)