avtkurd
29th September 2011, 08:42 AM
http://jeffreykrames.com/wp-content/uploads/2009/10/bad-employee.jpg
در فضای وب، نوشته های متعددی منتشر شده در مورد نحوه نوشتن رزومه، چگونگی آماده شدن برای مصاحبه استخدامی و … پیشتر خودم هم در زمینه استخدام و مصاحبه مطلب نوشته ام اما بگذارید اینبار از دیدگاه یک مدیر بنویسم که این گروه از افراد را استخدام نمی کنم، حتی اگر بهترین باشند از لحاظ فنی:
بازنده : اولین و مهمترین آدمی که نباید استخدام کنید. کسانی که شخصیت بازنده دارند حتی اگر یک رزومه طولانی از مشاغل قبلی داشته و دوره های متعدد آموزشی را هم گذرانیده باشند، باز هم بازنده اند. بازنده کسی است که فرصتهای برنده شدن را ایجاد نمی کند. بازنده کسی است که مسؤولیت اشتباهات خودش را نمی پذیرد، بازنده کسی است که از مسابقه می ترسد و پیش از آن از ادامه آن صرف نظر می کند، بازنده کسی است که منتظر است کسی کاری برایش بکند نه اینکه خود محرک و عامل حرکت باشد. کسی است که روزها منتظر عقربه شمار ساعت است تا بلافاصله با پایان آن از محل کار برود. بازنده ها نه تنها کمکی به شما نمی کنند و جای یک نفر را بیهوده اشغال کرده اند، بلکه وقت و انرژی شما را می گیرند.
همه کاره: آدمی که همه کار بلد است و در رزومه اش فهرستی بلند بالا از تخصص ها آورده است، از تحلیل تا شبکه تا مدیریت پروژه تا برنامه نویسی به همه زبانهای زنده دنیا، این آدمها مصداق “همه کاره هیچ کاره است” هستند، اگر شما دنبال متخصص می گردید آنکه نوشته متخصص همه کاری هست، متخصص که نیست هیج، به درد شما هم نمی خورد چون به جای اینکه کاری را انجام دهد، آنرا خرابتر می کند.
کولی : آدمی که شرکتهای متعددی را در رزومه کاری خود دارد ولی میزان حضورش در هر کدام بیش از چند ماه نیست، کسانی که به سان کولی ها مداوم از این شرکت به آن شرکت مهاجرت می کنند، اینها در شرکت شما هم زیاد دوام نخواهد آورد، مطمئن باشید.
نامنظم: آدمی که سروقت در جلسه مصاحبه نمی آید، رزومه یا ظاهر نامرتبی دارد، سوالهایی که کتبی یا شفاهی پرسیده اید را رها کرده است، در پر کردن پرسشنامه ها بی دقت است، طبیعتا همین مشخصه را هم به محیط کار می آورد.
بد اخلاق: کسی که اصول عرفی اخلاقی را رعایت نکند، همکار خوبی برای شما نیست. دروغگو، بی حوصله، پرخاشگر، کسی که زود عصبانی شود، از دیگران-علی الخصوص از شرکتهای قبلی خود-بدگویی کند، با تمسخر نسبت به دیگران رفتار کند، ادب و رفتار اجتماعی را رعایت نکند یا به ارزشهای اخلاقی پایبند نباشد، همکار خوب شما نخواهد بود، خاری است در چشم شما.
آدمی که برای خودش ارزش قائل نیست: کسی که بدون اطلاع قبلی در جلسه مصاحبه شرکت نمی کند، رزومه ندارد، برنامه نویس، طراح وب و یا گرافیست حرفه ای که نمونه کار خود را همراه ندارد، کارشناس فروشی که با لباس نامرتب در مصاحبه حاضر می شود، کسی که مدارک کاری خود را به همراه ندارد، کسی که با همان ظاهری که با آن تا سرکوچه می آید به محل کاری که می خواهد استخدام شود هم می آید، کسی که با علم به اینکه برای یک کار تخصصی متقاضی است، با توجیه اینکه بدیهیات آن رشته را فراموش کرده از پاسخ دادن طفره می رود، آدمی است که برای خودش ارزش قائل نیست، چطور می خواهید برای شرکت شما ارزش افزوده ایجاد کند.
بچه: کسی که پدر یا مادرش برایش تصمیم می گیرند چه کار کند، خانمی که شوهرش به جای وی مصاحبه می کند، پسری که همراه با بردار بزرگش در جلسه حاضر است و کسی که چه برای استخدام شدن و چه برای دوام آوردن در کاری همیشه از رانت و پارتی استفاده کرده است … اینها هنوز کودک صفتند حتی اگر مویشان سفید شده باشد، اینها مستقل نیستند و توانایی تصمیم گیری ندارند، اینها یا تصمیمات بزرگترشان را در شرکت شما اجرا می کنند و یا شما باید نقش بزرگترشان را ایفا کنید که در هر دو مورد به ضرر شما است.شما نانخور اضافه نمی کنید، کارمند استخدام می کنید.
کسی را که نتوانید اخراج کنید: اگر با یک نفر تعاریف دارید ویا معذوراتی دارید که می دانید اگر استخدامش کنید و بد کار کند نمی توانید با وی برخورد کنید. کسی که قادر به تذکر دادن به وی نیستید چون ممکن است به کسی بر بخورد و یا شرمنده دوستی و عزیزی شوید. کسی را که اگر از “فلانی” یادکند شما را مجبور به پذیرش همه درخواستهایش کند، کسی که هزینه اخراجش بیش از نپذیرفتن درخواست اولیه اوست. در این مورد بهتر است با یک “نه” در همان ابتدا خیال خودتان را راحت کنید و خودتان را در شرایط کیش و مات قرار ندهید.
کسی که سرش بوی قرمه سبزی می دهد: باور کنید این آدم ها می توانند کار دست شما بدهند، کسانی که دنبال دردسر اند، کسانی که جوگیر می شوند، کسانی که به کاری که به آنها ارتباطی ندارد دخالت می کنند، کسانی که حواسشان به همه جا هست الا جایی که باید باشد، کسانی که پیش از آنکه به چیزی فکر کنند به آن عمل می کنند. استخدام چنین فردی آنقدر می تواند آنقدر هزینه بر باشد که منافع آن در مقابلش هیچ باشد.
همسرتان: هیچ وقت همسرتان را استخدام نکنید! بگذارید خانه از محل کار جدا باشد! بگذارید وی جای دیگری کار بکند حتی اگر منافع مالی و یا جانبی آن برای خانواده شما کمتر باشددر غیر اینصورت ریسک منتقل شدن مشکلات محل کار به منزل و بالعکس را به جان خریده اید و از این بابت به شما تبریک می گویم!
همین!پی نوشت : هم من و هم شما می توانیم به این لیست مواردی را اضافه کنیم.
در فضای وب، نوشته های متعددی منتشر شده در مورد نحوه نوشتن رزومه، چگونگی آماده شدن برای مصاحبه استخدامی و … پیشتر خودم هم در زمینه استخدام و مصاحبه مطلب نوشته ام اما بگذارید اینبار از دیدگاه یک مدیر بنویسم که این گروه از افراد را استخدام نمی کنم، حتی اگر بهترین باشند از لحاظ فنی:
بازنده : اولین و مهمترین آدمی که نباید استخدام کنید. کسانی که شخصیت بازنده دارند حتی اگر یک رزومه طولانی از مشاغل قبلی داشته و دوره های متعدد آموزشی را هم گذرانیده باشند، باز هم بازنده اند. بازنده کسی است که فرصتهای برنده شدن را ایجاد نمی کند. بازنده کسی است که مسؤولیت اشتباهات خودش را نمی پذیرد، بازنده کسی است که از مسابقه می ترسد و پیش از آن از ادامه آن صرف نظر می کند، بازنده کسی است که منتظر است کسی کاری برایش بکند نه اینکه خود محرک و عامل حرکت باشد. کسی است که روزها منتظر عقربه شمار ساعت است تا بلافاصله با پایان آن از محل کار برود. بازنده ها نه تنها کمکی به شما نمی کنند و جای یک نفر را بیهوده اشغال کرده اند، بلکه وقت و انرژی شما را می گیرند.
همه کاره: آدمی که همه کار بلد است و در رزومه اش فهرستی بلند بالا از تخصص ها آورده است، از تحلیل تا شبکه تا مدیریت پروژه تا برنامه نویسی به همه زبانهای زنده دنیا، این آدمها مصداق “همه کاره هیچ کاره است” هستند، اگر شما دنبال متخصص می گردید آنکه نوشته متخصص همه کاری هست، متخصص که نیست هیج، به درد شما هم نمی خورد چون به جای اینکه کاری را انجام دهد، آنرا خرابتر می کند.
کولی : آدمی که شرکتهای متعددی را در رزومه کاری خود دارد ولی میزان حضورش در هر کدام بیش از چند ماه نیست، کسانی که به سان کولی ها مداوم از این شرکت به آن شرکت مهاجرت می کنند، اینها در شرکت شما هم زیاد دوام نخواهد آورد، مطمئن باشید.
نامنظم: آدمی که سروقت در جلسه مصاحبه نمی آید، رزومه یا ظاهر نامرتبی دارد، سوالهایی که کتبی یا شفاهی پرسیده اید را رها کرده است، در پر کردن پرسشنامه ها بی دقت است، طبیعتا همین مشخصه را هم به محیط کار می آورد.
بد اخلاق: کسی که اصول عرفی اخلاقی را رعایت نکند، همکار خوبی برای شما نیست. دروغگو، بی حوصله، پرخاشگر، کسی که زود عصبانی شود، از دیگران-علی الخصوص از شرکتهای قبلی خود-بدگویی کند، با تمسخر نسبت به دیگران رفتار کند، ادب و رفتار اجتماعی را رعایت نکند یا به ارزشهای اخلاقی پایبند نباشد، همکار خوب شما نخواهد بود، خاری است در چشم شما.
آدمی که برای خودش ارزش قائل نیست: کسی که بدون اطلاع قبلی در جلسه مصاحبه شرکت نمی کند، رزومه ندارد، برنامه نویس، طراح وب و یا گرافیست حرفه ای که نمونه کار خود را همراه ندارد، کارشناس فروشی که با لباس نامرتب در مصاحبه حاضر می شود، کسی که مدارک کاری خود را به همراه ندارد، کسی که با همان ظاهری که با آن تا سرکوچه می آید به محل کاری که می خواهد استخدام شود هم می آید، کسی که با علم به اینکه برای یک کار تخصصی متقاضی است، با توجیه اینکه بدیهیات آن رشته را فراموش کرده از پاسخ دادن طفره می رود، آدمی است که برای خودش ارزش قائل نیست، چطور می خواهید برای شرکت شما ارزش افزوده ایجاد کند.
بچه: کسی که پدر یا مادرش برایش تصمیم می گیرند چه کار کند، خانمی که شوهرش به جای وی مصاحبه می کند، پسری که همراه با بردار بزرگش در جلسه حاضر است و کسی که چه برای استخدام شدن و چه برای دوام آوردن در کاری همیشه از رانت و پارتی استفاده کرده است … اینها هنوز کودک صفتند حتی اگر مویشان سفید شده باشد، اینها مستقل نیستند و توانایی تصمیم گیری ندارند، اینها یا تصمیمات بزرگترشان را در شرکت شما اجرا می کنند و یا شما باید نقش بزرگترشان را ایفا کنید که در هر دو مورد به ضرر شما است.شما نانخور اضافه نمی کنید، کارمند استخدام می کنید.
کسی را که نتوانید اخراج کنید: اگر با یک نفر تعاریف دارید ویا معذوراتی دارید که می دانید اگر استخدامش کنید و بد کار کند نمی توانید با وی برخورد کنید. کسی که قادر به تذکر دادن به وی نیستید چون ممکن است به کسی بر بخورد و یا شرمنده دوستی و عزیزی شوید. کسی را که اگر از “فلانی” یادکند شما را مجبور به پذیرش همه درخواستهایش کند، کسی که هزینه اخراجش بیش از نپذیرفتن درخواست اولیه اوست. در این مورد بهتر است با یک “نه” در همان ابتدا خیال خودتان را راحت کنید و خودتان را در شرایط کیش و مات قرار ندهید.
کسی که سرش بوی قرمه سبزی می دهد: باور کنید این آدم ها می توانند کار دست شما بدهند، کسانی که دنبال دردسر اند، کسانی که جوگیر می شوند، کسانی که به کاری که به آنها ارتباطی ندارد دخالت می کنند، کسانی که حواسشان به همه جا هست الا جایی که باید باشد، کسانی که پیش از آنکه به چیزی فکر کنند به آن عمل می کنند. استخدام چنین فردی آنقدر می تواند آنقدر هزینه بر باشد که منافع آن در مقابلش هیچ باشد.
همسرتان: هیچ وقت همسرتان را استخدام نکنید! بگذارید خانه از محل کار جدا باشد! بگذارید وی جای دیگری کار بکند حتی اگر منافع مالی و یا جانبی آن برای خانواده شما کمتر باشددر غیر اینصورت ریسک منتقل شدن مشکلات محل کار به منزل و بالعکس را به جان خریده اید و از این بابت به شما تبریک می گویم!
همین!پی نوشت : هم من و هم شما می توانیم به این لیست مواردی را اضافه کنیم.