artadokht
27th September 2011, 08:54 PM
نقاط کوانتومی ذرات بسیار کوچکی (کوچکتر از 10 نانومتر) هستند که الکترون آزاد بسیاری دارند. ازاینرو با قرارگرفتن در معرض تابش نورماورای بنفش شروع به تشعشع می کنند و متناسب با اندازه شان به رنگ خاصی دیده می شوند.
نقاط کوانتومی را می توان از کریستالهای نیمه هادی نظیر کادمیم سلنید ساخت که در پوششی از سولفید روی قرار گرفته اند.
http://www.uc-njavan.ir/images/y0xawmpg26zm46uq7if.png
از آنجا که نقاط کوانتومی کادمیم سلنید با مشکل سمیت مواجه هستند، برای کاربردهای پزشکی آنها را در نانوکپسولهای پلیمری می پیچند. مولکولهای مختلفی را می توان به سطح کپسول متصل نمود. به طور مثال آنها را به آنتی بادی های مونوکلونال متصل کرده (این آنتی بادی ها بر روی سلولهای سرطانی پروستات وجود دارند) وبه موشی تزریق کرده اند که که سرطان پروستات انسانی دارد. نقاط با کمک آنتی بادی های مونوکلونال در تومورها تحمع می کنند و تعداد آنها به حدی است که می توان آنها را زير میکروسکوپ و تحت تابش نور ماورای بنفش مشاهده کرد. اين روش به ما امکان می دهد سلولهای سرطانی را زمانی شناسایی کنیم که تعداد آنها در حد 10 تا 100 سلول است.
http://www.uc-njavan.ir/images/r92vmfqcincmmjse869.png
نقاط کوانتومی را می توان از کریستالهای نیمه هادی نظیر کادمیم سلنید ساخت که در پوششی از سولفید روی قرار گرفته اند.
http://www.uc-njavan.ir/images/y0xawmpg26zm46uq7if.png
از آنجا که نقاط کوانتومی کادمیم سلنید با مشکل سمیت مواجه هستند، برای کاربردهای پزشکی آنها را در نانوکپسولهای پلیمری می پیچند. مولکولهای مختلفی را می توان به سطح کپسول متصل نمود. به طور مثال آنها را به آنتی بادی های مونوکلونال متصل کرده (این آنتی بادی ها بر روی سلولهای سرطانی پروستات وجود دارند) وبه موشی تزریق کرده اند که که سرطان پروستات انسانی دارد. نقاط با کمک آنتی بادی های مونوکلونال در تومورها تحمع می کنند و تعداد آنها به حدی است که می توان آنها را زير میکروسکوپ و تحت تابش نور ماورای بنفش مشاهده کرد. اين روش به ما امکان می دهد سلولهای سرطانی را زمانی شناسایی کنیم که تعداد آنها در حد 10 تا 100 سلول است.
http://www.uc-njavan.ir/images/r92vmfqcincmmjse869.png