Joseph Goebbels
26th September 2011, 07:21 PM
برگزاری کنفرانس مطبوعاتی توسط این دو جاسوس آمریکایی و سخنان آنان علیه ایران، در حالی است که آنان در آغاز ورود حتی به تمجید از مقامات ایرانی نیز پرداخته و تنها از دستگیری خود و نه شرایط زندان انتقاد کرده و در این باره، چیز دیگری به خبرنگاران نگفته بودند.
بنابر این گزارش، به فاصله چند ساعت، مقدمات برگزاری یک کنفرانس مطبوعاتی برای این دو تن مهیا می‌شود و این دو اتفاقا نه از دشواری شرایط زندان برای خود که برای دیگران نیز سخن می‌گویند!
در این باره، «جاشوا فتال» و «شین بوائر» در پاسخ به یک پرسش درباره اینکه آنان دولت ایران را خواهند بخشید، این گونه می‌گویند: پاسخ ما این است که چگونه می‌توانیم دولتی را ببخشیم که به زندانی کردن شمار بسیاری از افراد بیگناه و زندانیان عقیدتی اقدام می‌کند؟
این مردم ایران هستند که متحمل فشارهای سنگین می‌شوند و دولتی بی‌رحم که احترامی برای حقوق بشر قایل نیست، بالای سر خود دارند.
آنان بدون اینکه کسی از آنان بپرسد، ایران برای بازسازی چهره بین‌المللی خود، چه کاری باید بکند، این گونه به پیچیدن نسخه برای سیاست‌های بین‌المللی ایران می‌پردازند: روزنامه‌نگاران پشت میله‌های زندان می‌مانند و مردم بی گناه اعدام می‌شوند. اگر دولت ایران می‌خواهد تصویر خود را در جهان تغییر و فشار بین‌المللی را کاهش دهد، باید همه زندانیان سیاسی و عقیدتی را بی‌درنگ آزاد کند.
نکته قابل توجه اینکه، این دو آمریکایی تقریبا به همه پرسش‌ها، پاسخ نامربوط می‌دادند، که احتمالا پاسخ‌ها از پیش آماده بوده و بناچار در جواب، آنها را ارایه می‌کردند!
با این حال، ایجاد فضای ضد ایرانی توسط این دو آمریکایی و استفاده از آن علیه ایران، چندان غیر طبیعی به نظر نمی‌رسد، ولی آنچه غیر طبیعی است، رفتار سیاستمداران ایرانی در رویارویی با این دو آمریکایی و آزاد کردن آنان بود.
اکنون پرسش این است، هنگامی که مقامات عمانی با هواپیماهای اختصاصی به ایران می‌آمدند تا با میانجیگری، این دو را آزاد کنند و ما را مجبور به انجام عمل بشردوستانه در قبال مجرمان آمریکایی کردند، چرا کسی از آنان نخواست تا آمریکایی‌ها را به انجام رفتار انسان‌دوستانه در قبال زندانیان ایرانی وادارند؟ چرا کسی از عمانی‌ها تضمینی نگرفت که این دو پس از آزاد شدن، بازیچه دست سیاست‌های آمریکا قرار نگیرند؟
به راستی، چرا در حالی که سخنان این دو آمریکایی، بالاترین اخبار خبرگزاری‌های بین‌المللی قرار گرفته، حسن نیت و اقدام بشردوستانه ایران در قبال آنان در صدر خبرگزاری‌های قرار نگرفته است؟! چرا کسی به آنها نمی گوید بر فرض که ادعایشان در مورد کشتن مردم بی گناه در زندان های ایران درست باشد، چرا حداقل یک سوزن به خود و دولت خود نمی زنند و... و یا اینکه اگر در آمریکا کسی خلاف امنیت ملی سخن بگوید و بنویسد، برخورد دولت با او چگونه است؟
خبرگزاری رویترز در گزارشی نوشت: دو آمریکایی که بیش از دو سال به اتهام جاسوسی در ایران زندانی بودند روز یکشنبه پس از ورود به نیویورک گفتند بیگناه بودند و تنها به علت ملیت شان گروگان گرفته شده بودند.
جاش فاتال و شین بائر که ماه ژوئیه سال دو هزار و نه به همراه دوستشان سارا شورد در مرز عراق و ایران بازداشت شده بودند روز چهارشنبه هفته گذشته پس از آنکه عمان وثیقه یک میلیون دلاری برای آنها را پرداخت کرد آزاد شدند. شورد نیز سال گذشته به قید وثیقه ای پانصد هزار دلاری آزاد شده بود.
فاتال و بائر ماه گذشته پس از محاکمه، به جرم ورود غیر قانونی به کشور و جاسوسی به هشت سال زندان محکوم شدند . اما واشنگتن جاسوس بودن این دو تبعه خود را تکذیب کرده است . باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا نیز روز چهارشنبه گفت آنها هرگز نمی بایست بازداشت می شدند.
بائر و فاتال در حالیکه اعضای خانواده شان در کنار آنها ایستاده بودند در کنفرانسی خبری در نیویورک گفتند دعوی علیه آنها کاملا ساختگی و شامل دروغ هایی مسخره بود که وانمود می کرد ما در یک توطئه آمریکایی - اسرائیلی به منظور تضعیف ایران دست داشته ایم .
بائر در این کنفرانس خبری گفت: تنها توضیح برای بازداشت طولانی ما در ایران ، سی و دو سال خصومت بین آمریکا و ایران است. ما به جاسوسی محکوم شدیم چون آمریکایی بودیم. هرگز مدرکی علیه ما ارائه نشد.
باتوجه به اینکه آمریکا و ایران از انقلاب اسلامی سال هزار و نهصد و هفتاد و نه ایران تاکنون هیچگونه روابط دیپلماتیک نداشته اند ، برخی کشورها برای آزادی این دو کوهنورد آمریکایی میانجی گری کردند .
آزادی بائر و فاتال با سفر محمود احمدی نژاد رئیس جمهور ایران به نیویورک برای سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد همزمان شد .
احمدی نژاد که با غرب و دیگر دولت های غربی برسر برنامه هسته ای ایران دچار مناقشه است ، آزادی این دو تبعه آمریکا را یک اقدام بشردوستانه ازسوی ایران توصیف کرد .
بائر که با سارا شورد نامزد کرده است تصریح کرد: هر وقت از رفتار آنها با خودمان شکایت می کردیم ، نگهبان ها شرایط زندان گوانتانامو و زندان های سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا سیا را برای ما یادآوری می کردند . ما فکر نمی کنیم اینگونه موارد نقض حقوق بشر ازسوی دولت ما توجیهی برای رفتاری باشد که با ما وجود داشت .
وی افزود ما معتقدیم اینگونه اقدامات ازسوی آمریکا بهانه ای برای دیگر دولت ها ازجمله ایران است تا چنین رفتارهایی را انجام دهند .
فاتال گفت: در طول مدت این هفتصد و هشتاد و یک روز زندان تنها پانزده دقیقه مکالمه تلفنی با خانواده هایشان و همچنین یک ملاقات کوتاه با مادرانشان داشتند .
وی افزود: ما می بایست دائما اعتصاب غذا می کردیم تا نامه هایی را که خانواده هایمان برای ما ارسال کرده بودند در اختیار ما قرار دهند .
فاتال تصریح کرد: ما بارها صدای فریاد زندانیان دیگری را می شنیدیم که کتک می خوردند و ما نیز نمی توانستیم هیچ کاری را برای آنها انجام دهیم . سلول انفرادی بدترین تجربه زندگی ما بود .
وی گفت از همان ابتدا برای ما کاملا روشن بود که گروگان هستیم . این صحیح ترین اصلاحی است که می توان به کار برد زیرا دولت ایران همیشه مسئله ما را به مناقشه سیاسی خود با آمریکا ارتباط می داد .
بائر و فاتال همچنین از بان کی مون دبیر کل سازمان ملل متحد، جلال طالبانی رئیس جمهور عراق، هوگو چاوز رئیس جمهور ونزوئلا، دولت های ترکیه، برزیل و عمان و همچنین سفیر سوییس در ایران برای کمک به آزادی آنها تشکر کردند.
http://www.irinn.ir/web/guest/home?p_p_id=101_INSTANCE_PPIi&p_p_lifecycle=0&p_p_state=maximized&p_p_mode=view&p_p_col_id=tabportlet_INSTANCE_XPYF_column-1&p_p_col_count=5&_101_INSTANCE_PPIi_struts_action=%2Ftagged_content %2Fview_content&_101_INSTANCE_PPIi_redirect=%2Fweb%2Fguest%2Fhome&_101_INSTANCE_PPIi_assetId=565303
بنابر این گزارش، به فاصله چند ساعت، مقدمات برگزاری یک کنفرانس مطبوعاتی برای این دو تن مهیا می‌شود و این دو اتفاقا نه از دشواری شرایط زندان برای خود که برای دیگران نیز سخن می‌گویند!
در این باره، «جاشوا فتال» و «شین بوائر» در پاسخ به یک پرسش درباره اینکه آنان دولت ایران را خواهند بخشید، این گونه می‌گویند: پاسخ ما این است که چگونه می‌توانیم دولتی را ببخشیم که به زندانی کردن شمار بسیاری از افراد بیگناه و زندانیان عقیدتی اقدام می‌کند؟
این مردم ایران هستند که متحمل فشارهای سنگین می‌شوند و دولتی بی‌رحم که احترامی برای حقوق بشر قایل نیست، بالای سر خود دارند.
آنان بدون اینکه کسی از آنان بپرسد، ایران برای بازسازی چهره بین‌المللی خود، چه کاری باید بکند، این گونه به پیچیدن نسخه برای سیاست‌های بین‌المللی ایران می‌پردازند: روزنامه‌نگاران پشت میله‌های زندان می‌مانند و مردم بی گناه اعدام می‌شوند. اگر دولت ایران می‌خواهد تصویر خود را در جهان تغییر و فشار بین‌المللی را کاهش دهد، باید همه زندانیان سیاسی و عقیدتی را بی‌درنگ آزاد کند.
نکته قابل توجه اینکه، این دو آمریکایی تقریبا به همه پرسش‌ها، پاسخ نامربوط می‌دادند، که احتمالا پاسخ‌ها از پیش آماده بوده و بناچار در جواب، آنها را ارایه می‌کردند!
با این حال، ایجاد فضای ضد ایرانی توسط این دو آمریکایی و استفاده از آن علیه ایران، چندان غیر طبیعی به نظر نمی‌رسد، ولی آنچه غیر طبیعی است، رفتار سیاستمداران ایرانی در رویارویی با این دو آمریکایی و آزاد کردن آنان بود.
اکنون پرسش این است، هنگامی که مقامات عمانی با هواپیماهای اختصاصی به ایران می‌آمدند تا با میانجیگری، این دو را آزاد کنند و ما را مجبور به انجام عمل بشردوستانه در قبال مجرمان آمریکایی کردند، چرا کسی از آنان نخواست تا آمریکایی‌ها را به انجام رفتار انسان‌دوستانه در قبال زندانیان ایرانی وادارند؟ چرا کسی از عمانی‌ها تضمینی نگرفت که این دو پس از آزاد شدن، بازیچه دست سیاست‌های آمریکا قرار نگیرند؟
به راستی، چرا در حالی که سخنان این دو آمریکایی، بالاترین اخبار خبرگزاری‌های بین‌المللی قرار گرفته، حسن نیت و اقدام بشردوستانه ایران در قبال آنان در صدر خبرگزاری‌های قرار نگرفته است؟! چرا کسی به آنها نمی گوید بر فرض که ادعایشان در مورد کشتن مردم بی گناه در زندان های ایران درست باشد، چرا حداقل یک سوزن به خود و دولت خود نمی زنند و... و یا اینکه اگر در آمریکا کسی خلاف امنیت ملی سخن بگوید و بنویسد، برخورد دولت با او چگونه است؟
خبرگزاری رویترز در گزارشی نوشت: دو آمریکایی که بیش از دو سال به اتهام جاسوسی در ایران زندانی بودند روز یکشنبه پس از ورود به نیویورک گفتند بیگناه بودند و تنها به علت ملیت شان گروگان گرفته شده بودند.
جاش فاتال و شین بائر که ماه ژوئیه سال دو هزار و نه به همراه دوستشان سارا شورد در مرز عراق و ایران بازداشت شده بودند روز چهارشنبه هفته گذشته پس از آنکه عمان وثیقه یک میلیون دلاری برای آنها را پرداخت کرد آزاد شدند. شورد نیز سال گذشته به قید وثیقه ای پانصد هزار دلاری آزاد شده بود.
فاتال و بائر ماه گذشته پس از محاکمه، به جرم ورود غیر قانونی به کشور و جاسوسی به هشت سال زندان محکوم شدند . اما واشنگتن جاسوس بودن این دو تبعه خود را تکذیب کرده است . باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا نیز روز چهارشنبه گفت آنها هرگز نمی بایست بازداشت می شدند.
بائر و فاتال در حالیکه اعضای خانواده شان در کنار آنها ایستاده بودند در کنفرانسی خبری در نیویورک گفتند دعوی علیه آنها کاملا ساختگی و شامل دروغ هایی مسخره بود که وانمود می کرد ما در یک توطئه آمریکایی - اسرائیلی به منظور تضعیف ایران دست داشته ایم .
بائر در این کنفرانس خبری گفت: تنها توضیح برای بازداشت طولانی ما در ایران ، سی و دو سال خصومت بین آمریکا و ایران است. ما به جاسوسی محکوم شدیم چون آمریکایی بودیم. هرگز مدرکی علیه ما ارائه نشد.
باتوجه به اینکه آمریکا و ایران از انقلاب اسلامی سال هزار و نهصد و هفتاد و نه ایران تاکنون هیچگونه روابط دیپلماتیک نداشته اند ، برخی کشورها برای آزادی این دو کوهنورد آمریکایی میانجی گری کردند .
آزادی بائر و فاتال با سفر محمود احمدی نژاد رئیس جمهور ایران به نیویورک برای سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد همزمان شد .
احمدی نژاد که با غرب و دیگر دولت های غربی برسر برنامه هسته ای ایران دچار مناقشه است ، آزادی این دو تبعه آمریکا را یک اقدام بشردوستانه ازسوی ایران توصیف کرد .
بائر که با سارا شورد نامزد کرده است تصریح کرد: هر وقت از رفتار آنها با خودمان شکایت می کردیم ، نگهبان ها شرایط زندان گوانتانامو و زندان های سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا سیا را برای ما یادآوری می کردند . ما فکر نمی کنیم اینگونه موارد نقض حقوق بشر ازسوی دولت ما توجیهی برای رفتاری باشد که با ما وجود داشت .
وی افزود ما معتقدیم اینگونه اقدامات ازسوی آمریکا بهانه ای برای دیگر دولت ها ازجمله ایران است تا چنین رفتارهایی را انجام دهند .
فاتال گفت: در طول مدت این هفتصد و هشتاد و یک روز زندان تنها پانزده دقیقه مکالمه تلفنی با خانواده هایشان و همچنین یک ملاقات کوتاه با مادرانشان داشتند .
وی افزود: ما می بایست دائما اعتصاب غذا می کردیم تا نامه هایی را که خانواده هایمان برای ما ارسال کرده بودند در اختیار ما قرار دهند .
فاتال تصریح کرد: ما بارها صدای فریاد زندانیان دیگری را می شنیدیم که کتک می خوردند و ما نیز نمی توانستیم هیچ کاری را برای آنها انجام دهیم . سلول انفرادی بدترین تجربه زندگی ما بود .
وی گفت از همان ابتدا برای ما کاملا روشن بود که گروگان هستیم . این صحیح ترین اصلاحی است که می توان به کار برد زیرا دولت ایران همیشه مسئله ما را به مناقشه سیاسی خود با آمریکا ارتباط می داد .
بائر و فاتال همچنین از بان کی مون دبیر کل سازمان ملل متحد، جلال طالبانی رئیس جمهور عراق، هوگو چاوز رئیس جمهور ونزوئلا، دولت های ترکیه، برزیل و عمان و همچنین سفیر سوییس در ایران برای کمک به آزادی آنها تشکر کردند.
http://www.irinn.ir/web/guest/home?p_p_id=101_INSTANCE_PPIi&p_p_lifecycle=0&p_p_state=maximized&p_p_mode=view&p_p_col_id=tabportlet_INSTANCE_XPYF_column-1&p_p_col_count=5&_101_INSTANCE_PPIi_struts_action=%2Ftagged_content %2Fview_content&_101_INSTANCE_PPIi_redirect=%2Fweb%2Fguest%2Fhome&_101_INSTANCE_PPIi_assetId=565303