برام بنویش خوشبختی رو تو چی میبینید ؟

[ساناز فرهیدوش]

تو هر سن و هر جایی که زندگی میکنید بنویسید که خوشبختی رو تو چی میدید ؟ الان نظرتون چیه ؟ سنتون رو هم قید کنید . ( با توجه به قوانین سایت و پرهیز از پست های سیاسی )

[ساناز فرهیدوش]

پرنده های کوچکی که به آن ها هر روز اب و دانه می دادم .
گل هایی که با آن ها بازی میکردم .
در مدرسه کنجشگ هایی که در کلاس بی روح هر روز زمزمه محبت می خواندند .
20 هایی که نوید تمام شدن دور های تحصیلی را میداد .
دوستانی که هر روز شیرین را زیبا تر می ساختند .
غولی مهربانی که به من مدرک و کار خوب را نوید میداد . و شا ید پول بیشتر .
اما الان به شما می گویم در آستانه ی 25 سالگی :
خوشبختی داشتن کسی است . لبخند زدن . زیر باران قدم زدن و در صبح با زمزمه گنجشگی عاشقانه به نماز ایستادن .
خوشبختی صدایی است درون تو که محبت وجودت را در ثانیه ها متبلور می کند .
خوشبختی لذت برد از شادی و خوشبختی دیگران است .

[brave]

خوشبختی در شادی و آسایش است و شادی را هم نمیتوان با تقلا به آن رسید پس باید ابتدا به آسایش برسیم وآرامش هم نیست جز در ذکر خدا.
پس هر چه به خدا نزدیک تر باشیم خوشبخت تریم و کسی به خدا نزدیک ترست که بیش تر در یاد اوست
خوشبختی برای هر فرد متفاوت خواهد بود پس اگر به یاد خدا باشد و از فرمان او تخطی نکند خود خدا او را به خوشبختی که برای آن فرد خوشایند ترست میرساند.(شاید من خودم ندانم که روح و جسم من در دنیای بالای کوه برایش بهتر است تا پایین دشت و از زندگی بیشتر لذت میبرد ولی خدا میداند و هم به ما خیر دنیا و آخرتی که برای ما بهتر است عنایت خواهد کرد)
شاید بعضی که خوشبختی را در پول و ریاست جستجو میکنند نمیدانند که آن ها فقظ دقدقه است نه خوشبختی و نه آرامش پس چون دقدقه ی تو غیر خدا شد پس خدا که بزرگ است در دلی که دو دقدقه دارد نمیگنجد و میرود و چون خدا رفت دیگر همه چی میرود،و نه آرامشی و نه شادی نخواهد بود و زندگی میرود و به قول آن شعر معروف که میگوید:


با خدا باش و پادشاهی کن / بی خدا باش و هر چه خواهی کن
ذکر خدا=>آرامش=>شادی=>خوشبختی
پول و مقام=\>خوشبختی

چیزه خوبی شد بد نیست ببرمش تو امضام[tafakor]

[غزل بارون]

زمانی که مدرسه میرفتم:خوشبختی ان است که یه بار هم شده وقتی خونه میرم مادرم خونه باشه
کنارش بشینم و درد و دل کنم
خوشبختی دیدار هرروز دوستان کودکی در مدرسه
نمرات عالی و 20
در آستانه 22 سالگی:لبخند مردمی که همیشه سخت کوش هستن
لبخند یه کودک در آغوش مادر
دیدن خوشبختی خود در خوشبختی دیگران
پرسه های عاشقانه در نسیم صبحگاه
بدون چتر زیر باران و حمد خدا رو به جا آوردن
قطرات اشک به هنگام دعا در وقت اذان سر دادن یا سر به سجده بردن
شفای همه بیماران[golrooz]