poune
24th August 2011, 11:57 AM
اطلاعات اوليه
توضيح كلي
مياستنيگراو اختلال عضلات، به ويژه عضلات سر و صورت، به صورت خستگي و ضعف پيشرونده در طي استفاده از عضلات. اين اختلال معمولاً عضلات اطراف چشم، دهان و گلو، و انتهاي اندامها را درگير ميسازد. اين بيماري نوجوانان و بزرگسالان جوان از هر دو جنس را مبتلا ميسازد ولي در خانمها شايعتر است.
علايم شايع
افتادگي پلكها
دوبيني
به هم خوردن حالت طبيعي چهره
اختلال در بلع
ضعف اندامهاي فوقاني و تحتاني
اختلال در تكلم واضح
اختلال در تنفس شعلهور شدن اين اختلال اكثراً پس از دوره كوتاهي از كاركرد طبيعي عضلات رخ داده و در طي استفاده از عضلات تشديد مييابد.
علل
اختلال خودايمني (احتمالاً)
تومور غده تيموس (تنها در نوزادان)
عوامل افزايشدهنده خطر
سابقه خانوادگي ساير بيماريهاي خودايمني
برخي سرطانها، به خصوص سرطان تيموس و ريه
نوزادان و شيرخواران مادران مبتلا به مياستنيگراو. علايم آنها در عرض 3-2 هفته باز ميگردد.
پيشگيري
در حال حاضر قابل پيشگيري نيست.
عواقب مورد انتظار
اين بيماري در حال حاضر غيرقابل علاج محسوب ميشود. با اين حال، علايم آن قابل تسكين يا كنترل است. به دنبال تشديد بيماري ممكن است بهبود ديده شود. طول عمر مورد انتظار كاهش مييابد ولي معمولاً بيماران سالها با اين بيماري زنده ميماند.
تحقيقات علمي درباره علل و درمان اين اختلال ادامه دارد و اين اميد وجود دارد كه درمانهاي مؤثرتر و در نهايت علاجبخشي در آينده عرضه گردند.
عوارض احتمالي
ورود غذا به راههاي تنفسي و احساس خفگي در اثر اختلال بلع
فلج تنفسي
درمان
اصولي كلي
بررسيهاي تشخيصي ممكن است شامل آزمايشهاي بررسي پادتنهاي مخصوص بيماري در خون، آزمونهاي الكتريكي عضله، عكس ساده قفسه سينه، و درمان آزمايشي با داروهاي ضدكولين استراز باشد.
درمان با هدف كنترل علايم صورت ميگيرد.
جراحي برداشت غده تيموس گاهي ضرورت مييابد.
در جريان شعلهور شدن حاد بيماري ممكن است مراقبت اضطراري جهت اختلال تنفسي لازم باشد.
داروها
داروهاي ضدكولين استراز براي بازگردان عملكرد طبيعي عضله مقدار بيش از حد دارو ممكن است خود باعث ضعف گردد.
داروهاي كورتوني در مواقع تشديد علايم بيماري
فعاليت
فعاليتهايي را انتخاب كنيد كه قسمت اعظم انرژي آنها در مدت زمان كوتاهي صرف ميشود. در نظر گرفتن دورههاي استراحت مكرر بين فعاليتها مهم است. تلاطم علايم از روزي به روز ديگر در اين بيماري شايع است.
از فعاليتهاي سخت ممتد و مواجهه غيرضروري با آفتاب يا هواي سرد اجتناب كنيد.
رژيم غذايي
رژيم خاصي نياز نيست. اگر جويدن و بلعيدن دچار اختلال شده باشد ممكن است لازم باشد از غذاهاي نرم استفاده شود.
در اين شرايط به پزشك خود مراجعه نماييد
اگر شما يا يكي از اعضاي خانواده تان داراي علايم مياستنيگراو باشيد.
برزو اختلال در بلع يا تنفس. داروهاي اضطراري مورد نياز اين بيماران (داروهاي ضدكولين استراز) بايد همواره در دسترس باشد تا در هنگام بروز علايم از آنها استفاده كنند.
توضيح كلي
مياستنيگراو اختلال عضلات، به ويژه عضلات سر و صورت، به صورت خستگي و ضعف پيشرونده در طي استفاده از عضلات. اين اختلال معمولاً عضلات اطراف چشم، دهان و گلو، و انتهاي اندامها را درگير ميسازد. اين بيماري نوجوانان و بزرگسالان جوان از هر دو جنس را مبتلا ميسازد ولي در خانمها شايعتر است.
علايم شايع
افتادگي پلكها
دوبيني
به هم خوردن حالت طبيعي چهره
اختلال در بلع
ضعف اندامهاي فوقاني و تحتاني
اختلال در تكلم واضح
اختلال در تنفس شعلهور شدن اين اختلال اكثراً پس از دوره كوتاهي از كاركرد طبيعي عضلات رخ داده و در طي استفاده از عضلات تشديد مييابد.
علل
اختلال خودايمني (احتمالاً)
تومور غده تيموس (تنها در نوزادان)
عوامل افزايشدهنده خطر
سابقه خانوادگي ساير بيماريهاي خودايمني
برخي سرطانها، به خصوص سرطان تيموس و ريه
نوزادان و شيرخواران مادران مبتلا به مياستنيگراو. علايم آنها در عرض 3-2 هفته باز ميگردد.
پيشگيري
در حال حاضر قابل پيشگيري نيست.
عواقب مورد انتظار
اين بيماري در حال حاضر غيرقابل علاج محسوب ميشود. با اين حال، علايم آن قابل تسكين يا كنترل است. به دنبال تشديد بيماري ممكن است بهبود ديده شود. طول عمر مورد انتظار كاهش مييابد ولي معمولاً بيماران سالها با اين بيماري زنده ميماند.
تحقيقات علمي درباره علل و درمان اين اختلال ادامه دارد و اين اميد وجود دارد كه درمانهاي مؤثرتر و در نهايت علاجبخشي در آينده عرضه گردند.
عوارض احتمالي
ورود غذا به راههاي تنفسي و احساس خفگي در اثر اختلال بلع
فلج تنفسي
درمان
اصولي كلي
بررسيهاي تشخيصي ممكن است شامل آزمايشهاي بررسي پادتنهاي مخصوص بيماري در خون، آزمونهاي الكتريكي عضله، عكس ساده قفسه سينه، و درمان آزمايشي با داروهاي ضدكولين استراز باشد.
درمان با هدف كنترل علايم صورت ميگيرد.
جراحي برداشت غده تيموس گاهي ضرورت مييابد.
در جريان شعلهور شدن حاد بيماري ممكن است مراقبت اضطراري جهت اختلال تنفسي لازم باشد.
داروها
داروهاي ضدكولين استراز براي بازگردان عملكرد طبيعي عضله مقدار بيش از حد دارو ممكن است خود باعث ضعف گردد.
داروهاي كورتوني در مواقع تشديد علايم بيماري
فعاليت
فعاليتهايي را انتخاب كنيد كه قسمت اعظم انرژي آنها در مدت زمان كوتاهي صرف ميشود. در نظر گرفتن دورههاي استراحت مكرر بين فعاليتها مهم است. تلاطم علايم از روزي به روز ديگر در اين بيماري شايع است.
از فعاليتهاي سخت ممتد و مواجهه غيرضروري با آفتاب يا هواي سرد اجتناب كنيد.
رژيم غذايي
رژيم خاصي نياز نيست. اگر جويدن و بلعيدن دچار اختلال شده باشد ممكن است لازم باشد از غذاهاي نرم استفاده شود.
در اين شرايط به پزشك خود مراجعه نماييد
اگر شما يا يكي از اعضاي خانواده تان داراي علايم مياستنيگراو باشيد.
برزو اختلال در بلع يا تنفس. داروهاي اضطراري مورد نياز اين بيماران (داروهاي ضدكولين استراز) بايد همواره در دسترس باشد تا در هنگام بروز علايم از آنها استفاده كنند.