مسافر007
21st August 2011, 01:06 PM
شيوه راه رفتن روي زمين مكعب شكل تصورش را كرده ايد كه اگر زمين به جاي يك كره، سياره اي به شكل مكعب بود چه رخ مي داد؟
پاسخ اين سوال در پي ادعاي اخترشناسي سوئيسي مبني بر كشف سياره اي مكعبي شكل توسط اخترشناسان متعددي تشريح شده است.
در سال 1884، اخترشناسي سوئيسي به نام "آرند" با ادعاي موضوعي شگفت انگيز جنجالهاي بسياري را به وجود آورد، وي اعلام كرد در پس مدار نپتون موفق به كشف سياره اي شده كه مكعبي شكل است.
واضح است كه حتي در سال 1884 نيز همه مي دانستند كه اين خبر، خبري پوچ و بي معني است. "تئودور ونكرك" فيزيكداني است كه براي اولين بار احتمال وجود سياره مكعب شكل را رد كرد و با ارائه توضيحاتي كاملا علمي اين ادعا را به سخناني بي ارزش و پوچ تبديل كرد.
تمام دلايلي كه به غير ممكن بودن وجود يك سياره مكعب باز مي گردد، با گرانش در ارتباط است. در سياره كروي زمين، نيروي گرانش به صورت يكنواخت زمينيان را به سوي مركز جرم سياره مي كشد، از اين رو انسانها بر روي يك منطقه مسطح مي توانند صاف بايستند.
اما در مقابل يك سياره فرضي مكعبي از 6 وجه برخوردار است كه در برابر مركز هر يك از اين وجه ها تنها نيروي گرانش به سمت بالا و پايين وارد مي شود.
به اين شكل زماني كه فردي به لبه هاي اين وجه ها نزديكتر شود، صاف ايستادن براي او دشوار خواهد شد زيرا كشش گرانشي فرد را به سوي مركز جرم اين مكعب بزرگ خواهد كشيد كه اين مركز نيز مستقيما در زير پاهاي فرد قرار نگرفته است.
"كارن مسترز" كيهان شناس معاصر نيز موضوع سياره هاي مكعبي را موضوعي بسيار جالب مي داند، وي با توضيح ويژگي هاي فيزيكي چنين سياره اي مي گويد تمامي 6 وجه اين سياره مي توانند منجر به نوسانات شديد آب و هوايي شوند، تمامي آب را در مركز سياره متمركز مي شود و هيچ يك از وجه ها از آب و هواي استوايي و قطبي برخوردار نخواهند بود. همچنين گوشه هاي تيز چنين سياره از ميان اتمسفرش بيرون خواهد زد.
بر اساس گزارش ديسكاوري، در صورتي كه اتمسفر سياره زمين كروي شكل در ارتفاع هزار كيلومتري از سطح آن در نظر گرفته شود، در حالي كه شعاع آن 6 هزار و 400 كيلومتر است، كل فضاي موجود از مركز سياره تا بالاي اتمسفر هفت هزار و 400 كيلومتر خواهد بود.
در اين شرايط مكعبي به حجمي برابر سياره كروي از وجهي 10 هزار كيلومتري برخوردار خواهد بود كه در اين صورت گوشه هاي آن قطها از اتمسفر بيرون خواهند زد.
منبع: كنجكاو
پاسخ اين سوال در پي ادعاي اخترشناسي سوئيسي مبني بر كشف سياره اي مكعبي شكل توسط اخترشناسان متعددي تشريح شده است.
در سال 1884، اخترشناسي سوئيسي به نام "آرند" با ادعاي موضوعي شگفت انگيز جنجالهاي بسياري را به وجود آورد، وي اعلام كرد در پس مدار نپتون موفق به كشف سياره اي شده كه مكعبي شكل است.
واضح است كه حتي در سال 1884 نيز همه مي دانستند كه اين خبر، خبري پوچ و بي معني است. "تئودور ونكرك" فيزيكداني است كه براي اولين بار احتمال وجود سياره مكعب شكل را رد كرد و با ارائه توضيحاتي كاملا علمي اين ادعا را به سخناني بي ارزش و پوچ تبديل كرد.
تمام دلايلي كه به غير ممكن بودن وجود يك سياره مكعب باز مي گردد، با گرانش در ارتباط است. در سياره كروي زمين، نيروي گرانش به صورت يكنواخت زمينيان را به سوي مركز جرم سياره مي كشد، از اين رو انسانها بر روي يك منطقه مسطح مي توانند صاف بايستند.
اما در مقابل يك سياره فرضي مكعبي از 6 وجه برخوردار است كه در برابر مركز هر يك از اين وجه ها تنها نيروي گرانش به سمت بالا و پايين وارد مي شود.
به اين شكل زماني كه فردي به لبه هاي اين وجه ها نزديكتر شود، صاف ايستادن براي او دشوار خواهد شد زيرا كشش گرانشي فرد را به سوي مركز جرم اين مكعب بزرگ خواهد كشيد كه اين مركز نيز مستقيما در زير پاهاي فرد قرار نگرفته است.
"كارن مسترز" كيهان شناس معاصر نيز موضوع سياره هاي مكعبي را موضوعي بسيار جالب مي داند، وي با توضيح ويژگي هاي فيزيكي چنين سياره اي مي گويد تمامي 6 وجه اين سياره مي توانند منجر به نوسانات شديد آب و هوايي شوند، تمامي آب را در مركز سياره متمركز مي شود و هيچ يك از وجه ها از آب و هواي استوايي و قطبي برخوردار نخواهند بود. همچنين گوشه هاي تيز چنين سياره از ميان اتمسفرش بيرون خواهد زد.
بر اساس گزارش ديسكاوري، در صورتي كه اتمسفر سياره زمين كروي شكل در ارتفاع هزار كيلومتري از سطح آن در نظر گرفته شود، در حالي كه شعاع آن 6 هزار و 400 كيلومتر است، كل فضاي موجود از مركز سياره تا بالاي اتمسفر هفت هزار و 400 كيلومتر خواهد بود.
در اين شرايط مكعبي به حجمي برابر سياره كروي از وجهي 10 هزار كيلومتري برخوردار خواهد بود كه در اين صورت گوشه هاي آن قطها از اتمسفر بيرون خواهند زد.
منبع: كنجكاو