Joseph Goebbels
19th August 2011, 06:24 PM
محققان موسسه پلي‌تکنيک رنسلر روش جديدي ابداع کرده‌اند که مي‌توان با استفاده از آن اطلاعات زيست‌شيميايي زيادي در مورد نمونه‌هاي نانومقياس استخوان به‌دست آورد.
اين نوآوري علاوه بر ايجاد نگرشي جديد در درمان پوکي استخوان، يک راهکار کاملاً جديد مبتني بر پروتئوميک براي آناليز کيفيت استخوان در اختيار محققان قرار مي‌دهد. حتي مي‌توان از اين روش در مطالعات باستان‌شناسي و جرم‌شناسي مرتبط با اسکلت‌هاي انسان بهره برد.
ديپاک واشيش رئيس دانشکده مهندسي زيست‌شيميايي در رنسلر مي‌گويد: «ما مي‌توانيم نمونه‌هاي نانومقياس استخوان را مطالعه کرده و امضاي پروتئيني آنها را تعيين کنيم. اين يک روش سريع و آسان براي تعيين تاريخچه استخوان (يعني زمان و چگونگي شکل‌گيري آن)، کيفيت آن و احتمال ايجاد شکستگي در آن است».
http://www.nano.ir/news/attach/9548.JPG
بخش اصلي استخوان را مواد معدني، و قسمت‌هاي باقي‌مانده آن را مواد آلي تشکيل مي‌دهند. بخش عمده مواد آلي استخوان از کلاژن ساخته مي‌شود. باقي‌مانده بخش آلي استخوان شامل پروتئين‌هاي ديگري است که يک بستر درهم تنيده را ايجاد مي‌کنند. کيفيت اين بستر درهم تنيده بسته به سن، نوع تغذيه و وجود بيماري تغيير مي‌کند. واشيش و همکارانش اين بخش از استخوان را مورد مطالعه قرار دادند تا چگونگي تأثير تغيير تک‌تک پروتئين‌ها و برهمکنش آنها با يکديگر را روي توليد، ساختار و استحکام کل استخوان دريابند.
آنها در اين مطالعه ميکروسکوپي نمونه‌برداري ليزري (laser-capture microscopy) را با چندين روش ديگر ترکيب کردند تا راهکار کاملاً جديدي براي آناليز بستر استخوان ايجاد کنند. با استفاده از اين روش اطلاعاتي در زمينه غلظت پروتئين‌هاي مختلف در بستر استخوان حاصل مي‌شود که به نوبه خود منجربه استخراج اطلاعات کليدي در مورد خود استخوان، همچون زمان تشکيل، چگونگي تغيير و احتمال شکستگي آن در آينده مي‌شود.
واشيش مي‌گويد اين يک گام مهم در جهت تکميل روش‌هاي فعلي تشخيص پوکي استخوان به‌شمار مي‌رود که در آن با استفاده از پروتئوميک مقدار استخوان از بين رفته و باقي‌مانده تعيين شده و کيفيت استخوان مورد ارزيابي قرار مي‌گيرد.
او مي‌افزايد پروتئوميک عرصه جديدي است که بر ساختار و عمکلرد پروتئين‌ها تمرکز دارد. اصطلاح پروتئوميک منعکس‌کننده واژه ژنوميک است که به‌معني مطالعه ژن‌هاست. در پروتئوميک با مطالعه ساختار، عمکلرد و برهمکنش‌هاي پروتئين‌ها تلاش مي‌شود تا پروتئين‌هاي انساني رمزگشايي شوند.
جزئيات اين تحقيق در مجله Molecular & Cellular Proteomics منتشر شده است.
http://www.nano.ir/newstext.php?Code=9548
اين نوآوري علاوه بر ايجاد نگرشي جديد در درمان پوکي استخوان، يک راهکار کاملاً جديد مبتني بر پروتئوميک براي آناليز کيفيت استخوان در اختيار محققان قرار مي‌دهد. حتي مي‌توان از اين روش در مطالعات باستان‌شناسي و جرم‌شناسي مرتبط با اسکلت‌هاي انسان بهره برد.
ديپاک واشيش رئيس دانشکده مهندسي زيست‌شيميايي در رنسلر مي‌گويد: «ما مي‌توانيم نمونه‌هاي نانومقياس استخوان را مطالعه کرده و امضاي پروتئيني آنها را تعيين کنيم. اين يک روش سريع و آسان براي تعيين تاريخچه استخوان (يعني زمان و چگونگي شکل‌گيري آن)، کيفيت آن و احتمال ايجاد شکستگي در آن است».
http://www.nano.ir/news/attach/9548.JPG
بخش اصلي استخوان را مواد معدني، و قسمت‌هاي باقي‌مانده آن را مواد آلي تشکيل مي‌دهند. بخش عمده مواد آلي استخوان از کلاژن ساخته مي‌شود. باقي‌مانده بخش آلي استخوان شامل پروتئين‌هاي ديگري است که يک بستر درهم تنيده را ايجاد مي‌کنند. کيفيت اين بستر درهم تنيده بسته به سن، نوع تغذيه و وجود بيماري تغيير مي‌کند. واشيش و همکارانش اين بخش از استخوان را مورد مطالعه قرار دادند تا چگونگي تأثير تغيير تک‌تک پروتئين‌ها و برهمکنش آنها با يکديگر را روي توليد، ساختار و استحکام کل استخوان دريابند.
آنها در اين مطالعه ميکروسکوپي نمونه‌برداري ليزري (laser-capture microscopy) را با چندين روش ديگر ترکيب کردند تا راهکار کاملاً جديدي براي آناليز بستر استخوان ايجاد کنند. با استفاده از اين روش اطلاعاتي در زمينه غلظت پروتئين‌هاي مختلف در بستر استخوان حاصل مي‌شود که به نوبه خود منجربه استخراج اطلاعات کليدي در مورد خود استخوان، همچون زمان تشکيل، چگونگي تغيير و احتمال شکستگي آن در آينده مي‌شود.
واشيش مي‌گويد اين يک گام مهم در جهت تکميل روش‌هاي فعلي تشخيص پوکي استخوان به‌شمار مي‌رود که در آن با استفاده از پروتئوميک مقدار استخوان از بين رفته و باقي‌مانده تعيين شده و کيفيت استخوان مورد ارزيابي قرار مي‌گيرد.
او مي‌افزايد پروتئوميک عرصه جديدي است که بر ساختار و عمکلرد پروتئين‌ها تمرکز دارد. اصطلاح پروتئوميک منعکس‌کننده واژه ژنوميک است که به‌معني مطالعه ژن‌هاست. در پروتئوميک با مطالعه ساختار، عمکلرد و برهمکنش‌هاي پروتئين‌ها تلاش مي‌شود تا پروتئين‌هاي انساني رمزگشايي شوند.
جزئيات اين تحقيق در مجله Molecular & Cellular Proteomics منتشر شده است.
http://www.nano.ir/newstext.php?Code=9548