Joseph Goebbels
19th August 2011, 06:16 PM
پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکي تهران، طي تحقيقاتي در زمينه‌ي سميت نانوذرات نقره به اين نتيجه رسيدند که بايد در استفاده از محصولات حاوي نانوذرات نقره که در تماس با پوست بدن هستند، احتياط نمود.
خانم ميترا کراني، کارشناس ارشد سم‌شناسي از دانشكده‌ي پزشكي دانشگاه علوم پزشکي تهران، در گفتگو با بخش خبري سايت ستاد فناوري نانو گفت: «با ظهور فناوري نانو و کاربرد گسترده‌ي آن در صنايع مختلف، بررسي سميت اين مواد، مورد توجه بسياري قرار گرفته است، به‌طوري‌كه منجر به ارايه‌ي شاخه‌اي از اين علم به‌نام نانوتوکسيکولوژي شده‌است. با توجه به كاربرد گسترده‌ي نانونقره به‌عنوان ماده‌ي آنتي باكتريال و عدم توجه كافي به جنبه‌هاي سمي اين ماده، لازم است در درجه‌ي اول به جنبه‌هاي سميت پوستي اين ماده و در درجه‌ي دوم به پتانسيل سميت‌هاي عضوي اين ماده از طريق تماس پوستي، توجه شود».
خانم کراني، پاسخ به اين سوال که استفاده‌ي طولاني مدت (مكرر) جلدي از محصولات حاوي نانونقره در رقت‌هاي مختلف چه عوارضي به‌صورت جلدي يا سيستميك دارد و چه تفاوتي با عوارض سمي نيترات نقره دارد، را هدف اين پژوهش عنوان کرد.
وي در اين مطالعه از خوکچه‌ي هندي به‌دليل حساسيت پوستي بالاي آن و 3 غلظت متفاوت نانونقره به‌عنوان گروه‌هاي آزمون و 2 گروه کنترل مثبت(نيترات نقره) و كنترل منفي استفاده کرده‌است. او سميت پوستي حاد(14 روز) و تحت مزمن(13 هفته) نانونقره را بررسي کرده‌است.
خانم کراني ابراز داشت: «پس از پايان مطالعه، سميت حاد فقط از پوست نمونه‌ي بافتي تهيه شد، درحالي‌كه در مطالعه‌ي تحت مزمن، علاوه بر پوست، از کبد و طحال نيز نمونه‌ي بافتي تهيه و پس از بررسي هيستوپاتولوژي آنها تغييرات غير طبيعي در آنها مشاهده شد».
وي در مورد نتيجه‌ي بررسي‌ها گفت: «بر اساس نتايج حاصل از اين پژوهش، تا حدي مي‌توان گفت که در استفاده از محصولات حاوي نانونقره که در تماس با پوست بدن هستند بايد احتياط نمود، ولي براي دادن پاسخ قطعي بايد تحقيقات بيشتري در رقت‌هاي بالاتر (مثلا بررسي سميت مزمن نانونقره) و جنبه‌هاي ديگر سميت نانونقره از جمله موتاژنيسيته، كارسينوژنيسيته، تراتوژنيسيته، سميت عصبي و غيره پرداخت».
محقق پژوهش، تحقيق در رابطه با سميت پوستي اين ماده را نوآوري اين پژوهش عنوان کرد و گفت: «تاکنون اکثر تحقيقات انجام شده روي سميت نانونقره به سميت خوراکي و استنشاقي اين نانوماده تمرکز داشته‌اند».
بررسي ميزان نانونقره‌ي جذب شده و تجمع يافته در بافت‌هاي مورد مطالعه و بررسي ارتباط بين ميزان تجمع اين مواد و تغييرات هيستوپاتولوژي ايجاد شده در اين بافت‌ها گام بعدي تحقيقات اين پژوهشگر و همکارانش است.
جزئيات اين پژوهش -که در قالب پايان‌نامه‌ي کارشناسي ارشد خانم ميترا کراني با راهنمايي دکترسيدمهدي رضايت، دکتر كامبيز گيلاني و دکتر سپيده اربابي بيدگلي انجام شده‌است- در مجله‌يInternational Journal of Nanomedicine (جلد 6، صفحات 862-855، سال 2011) منتشر شده‌است.
http://www.nano.ir/newstext.php?Code=9552
خانم ميترا کراني، کارشناس ارشد سم‌شناسي از دانشكده‌ي پزشكي دانشگاه علوم پزشکي تهران، در گفتگو با بخش خبري سايت ستاد فناوري نانو گفت: «با ظهور فناوري نانو و کاربرد گسترده‌ي آن در صنايع مختلف، بررسي سميت اين مواد، مورد توجه بسياري قرار گرفته است، به‌طوري‌كه منجر به ارايه‌ي شاخه‌اي از اين علم به‌نام نانوتوکسيکولوژي شده‌است. با توجه به كاربرد گسترده‌ي نانونقره به‌عنوان ماده‌ي آنتي باكتريال و عدم توجه كافي به جنبه‌هاي سمي اين ماده، لازم است در درجه‌ي اول به جنبه‌هاي سميت پوستي اين ماده و در درجه‌ي دوم به پتانسيل سميت‌هاي عضوي اين ماده از طريق تماس پوستي، توجه شود».
خانم کراني، پاسخ به اين سوال که استفاده‌ي طولاني مدت (مكرر) جلدي از محصولات حاوي نانونقره در رقت‌هاي مختلف چه عوارضي به‌صورت جلدي يا سيستميك دارد و چه تفاوتي با عوارض سمي نيترات نقره دارد، را هدف اين پژوهش عنوان کرد.
وي در اين مطالعه از خوکچه‌ي هندي به‌دليل حساسيت پوستي بالاي آن و 3 غلظت متفاوت نانونقره به‌عنوان گروه‌هاي آزمون و 2 گروه کنترل مثبت(نيترات نقره) و كنترل منفي استفاده کرده‌است. او سميت پوستي حاد(14 روز) و تحت مزمن(13 هفته) نانونقره را بررسي کرده‌است.
خانم کراني ابراز داشت: «پس از پايان مطالعه، سميت حاد فقط از پوست نمونه‌ي بافتي تهيه شد، درحالي‌كه در مطالعه‌ي تحت مزمن، علاوه بر پوست، از کبد و طحال نيز نمونه‌ي بافتي تهيه و پس از بررسي هيستوپاتولوژي آنها تغييرات غير طبيعي در آنها مشاهده شد».
وي در مورد نتيجه‌ي بررسي‌ها گفت: «بر اساس نتايج حاصل از اين پژوهش، تا حدي مي‌توان گفت که در استفاده از محصولات حاوي نانونقره که در تماس با پوست بدن هستند بايد احتياط نمود، ولي براي دادن پاسخ قطعي بايد تحقيقات بيشتري در رقت‌هاي بالاتر (مثلا بررسي سميت مزمن نانونقره) و جنبه‌هاي ديگر سميت نانونقره از جمله موتاژنيسيته، كارسينوژنيسيته، تراتوژنيسيته، سميت عصبي و غيره پرداخت».
محقق پژوهش، تحقيق در رابطه با سميت پوستي اين ماده را نوآوري اين پژوهش عنوان کرد و گفت: «تاکنون اکثر تحقيقات انجام شده روي سميت نانونقره به سميت خوراکي و استنشاقي اين نانوماده تمرکز داشته‌اند».
بررسي ميزان نانونقره‌ي جذب شده و تجمع يافته در بافت‌هاي مورد مطالعه و بررسي ارتباط بين ميزان تجمع اين مواد و تغييرات هيستوپاتولوژي ايجاد شده در اين بافت‌ها گام بعدي تحقيقات اين پژوهشگر و همکارانش است.
جزئيات اين پژوهش -که در قالب پايان‌نامه‌ي کارشناسي ارشد خانم ميترا کراني با راهنمايي دکترسيدمهدي رضايت، دکتر كامبيز گيلاني و دکتر سپيده اربابي بيدگلي انجام شده‌است- در مجله‌يInternational Journal of Nanomedicine (جلد 6، صفحات 862-855، سال 2011) منتشر شده‌است.
http://www.nano.ir/newstext.php?Code=9552