Joseph Goebbels
19th August 2011, 06:01 PM
محققان روشي ارائه دادند که با استفاده از آن مي‌توان درک بهتري از برهمکنش نانولوله‌هاي موجود در فيلترهاي تصفيه آب با مواد آلاينده پيدا کرد. با اين روش ارائه، علاوه بر مکانيسم اين برهمکنش، مي‌توان موضوع رقابت ميان آلاينده‌ها در چسبيدن به نانولوله را نيز مورد بررسي قرار داد.
نانولوله‌هاي کربني از جمله مواد هستند که مي‌توانند براي تميزکردن آب‌هاي آلوده مورد استفاده قرار گيرند. بسياري از آلاينده‌ها تمايل به چسبيدن به نانولوله‌هاي کربني دارند بنابراين با استفاده از فيلترهاي داراي نانولوله کربني مي‌توان آنهاا را از آب زدود. براي مثال داروها که زدايش‌شان از آب به‌وسيله‌ي کربن فعال بسيار دشوار است را مي‌توان با اين روش از آب جدا کرد. از آنجايي که مساحت سطحي نانولوله‌هاي کربني بالا است بنابراين مي‌توان مشکل اشباع شدگي اين فيلترها را کاهش داد. تيلو هافمن از دانشگاه وين مي‌گويد مشکلات نگهداري و هدر رفتن آب‌هاي آلوده با اين روش را مي‌تواند کاهش يابد.
http://www.nano.ir/news/attach/9564.JPG
تحقيقاتي زيادي در دهه گذشته پيرامون اين موضوع انجام شده است هرچند که برخي از خواص نانولوله‌هاي کربني انجام مطالعات را با دشواري همراه ساخته است. روش‌هاي استاندارد، نتايج محدودي مي‌دهد و رفتار نانولوله‌هاي کربني در شرايط واقعي کار براي دانشمندان شفاف نيست. ملاني کاه، از محققان اين پروژه، مي‌گويد فناوري‌هاي نوين هميشه فوايد و مشکلاتي در پيش دارند، در اين حوزه بايد برهمکنش ميان آلايندگي‌ها و نانولوله‌هاي کربني و همچنين نحوه رفتار نانولوله‌کربني مورد مطالعه قرار گيرد.
يک تيم تحقيقاتي از دانشگاه وين در حال حاضر روي اين موضوع کار مي‌کنند. آنها روشي به‌نام "نمونه برداري غير فعال" ارائه کرده‌اند. اطلاعات بدست آمده از اين روش بسيار قابل اعتماد و واقعي است.
نتايج اين تحقيق بيش از يک سال قبل در نشريه Environmental Science & Technology به چاپ رسيد. در ابتدا روش نمونه‌برداري غيرفعال براي اندازه‌گيري مقدار تمايل يک گروه از آلاينده‌هاي سرطان‌زا، هيدروکربن‌هاي آروماتيک پلي‌سيکليک (PAHs) به نانولوله‌هاي کربني به‌کار گرفته شد. يک سري تست با استفاده از ميکروسکوپ الکتروني در دانشگاه اوتريخ هلند انجام شد تا نشان داده شود که اين روش براي بهينه کردن نانولوله‌هاي کربني مناسب و مطمئن است. نتايج نشان داد که روش نمونه‌برداري غيرفعال روشي مناسب براي اندازه‌گيري ميزان کشش ( جذب) آلاينده‌هاي مختلف (PAHs) به نانولوله کربني در غلظت‌هاي مختلف است.
يکي ديگر از جنبه‌هاي اين پروژه، پديده رقابت ميان آلاينده‌ها است. مواد شيميايي مختلفي مي‌توانند در محيط زيست وجود داشته باشند به‌خصوص در آب‌ها. اگر بحث رقابت مطرح باشد ممکن است در صورت وجود يک آلايندگي خاص، آلاينده ديگري روي نانولوله نشست نکند. نتايج نشان داد در صورت وجود سه PAHs به‌طور هم‌زمان درون محيط، بحث رقابت ميان مواد براي نشستن روي نانولوله‌هاي کربني به‌شدت جدي مي‌شود.
http://www.nano.ir/newstext.php?Code=9564
نانولوله‌هاي کربني از جمله مواد هستند که مي‌توانند براي تميزکردن آب‌هاي آلوده مورد استفاده قرار گيرند. بسياري از آلاينده‌ها تمايل به چسبيدن به نانولوله‌هاي کربني دارند بنابراين با استفاده از فيلترهاي داراي نانولوله کربني مي‌توان آنهاا را از آب زدود. براي مثال داروها که زدايش‌شان از آب به‌وسيله‌ي کربن فعال بسيار دشوار است را مي‌توان با اين روش از آب جدا کرد. از آنجايي که مساحت سطحي نانولوله‌هاي کربني بالا است بنابراين مي‌توان مشکل اشباع شدگي اين فيلترها را کاهش داد. تيلو هافمن از دانشگاه وين مي‌گويد مشکلات نگهداري و هدر رفتن آب‌هاي آلوده با اين روش را مي‌تواند کاهش يابد.
http://www.nano.ir/news/attach/9564.JPG
تحقيقاتي زيادي در دهه گذشته پيرامون اين موضوع انجام شده است هرچند که برخي از خواص نانولوله‌هاي کربني انجام مطالعات را با دشواري همراه ساخته است. روش‌هاي استاندارد، نتايج محدودي مي‌دهد و رفتار نانولوله‌هاي کربني در شرايط واقعي کار براي دانشمندان شفاف نيست. ملاني کاه، از محققان اين پروژه، مي‌گويد فناوري‌هاي نوين هميشه فوايد و مشکلاتي در پيش دارند، در اين حوزه بايد برهمکنش ميان آلايندگي‌ها و نانولوله‌هاي کربني و همچنين نحوه رفتار نانولوله‌کربني مورد مطالعه قرار گيرد.
يک تيم تحقيقاتي از دانشگاه وين در حال حاضر روي اين موضوع کار مي‌کنند. آنها روشي به‌نام "نمونه برداري غير فعال" ارائه کرده‌اند. اطلاعات بدست آمده از اين روش بسيار قابل اعتماد و واقعي است.
نتايج اين تحقيق بيش از يک سال قبل در نشريه Environmental Science & Technology به چاپ رسيد. در ابتدا روش نمونه‌برداري غيرفعال براي اندازه‌گيري مقدار تمايل يک گروه از آلاينده‌هاي سرطان‌زا، هيدروکربن‌هاي آروماتيک پلي‌سيکليک (PAHs) به نانولوله‌هاي کربني به‌کار گرفته شد. يک سري تست با استفاده از ميکروسکوپ الکتروني در دانشگاه اوتريخ هلند انجام شد تا نشان داده شود که اين روش براي بهينه کردن نانولوله‌هاي کربني مناسب و مطمئن است. نتايج نشان داد که روش نمونه‌برداري غيرفعال روشي مناسب براي اندازه‌گيري ميزان کشش ( جذب) آلاينده‌هاي مختلف (PAHs) به نانولوله کربني در غلظت‌هاي مختلف است.
يکي ديگر از جنبه‌هاي اين پروژه، پديده رقابت ميان آلاينده‌ها است. مواد شيميايي مختلفي مي‌توانند در محيط زيست وجود داشته باشند به‌خصوص در آب‌ها. اگر بحث رقابت مطرح باشد ممکن است در صورت وجود يک آلايندگي خاص، آلاينده ديگري روي نانولوله نشست نکند. نتايج نشان داد در صورت وجود سه PAHs به‌طور هم‌زمان درون محيط، بحث رقابت ميان مواد براي نشستن روي نانولوله‌هاي کربني به‌شدت جدي مي‌شود.
http://www.nano.ir/newstext.php?Code=9564