se7en_love
18th August 2011, 02:38 PM
از ویمبلی تا آینده کمپ نو (1992-2007)
http://fcbarca.ir/main/images/upimages/history/intro/future/1993-94.jpghttp://fcbarca.ir/main/images/upimages/history/intro/future/finalrecopa97.jpghttp://fcbarca.ir/main/images/upimages/history/intro/future/Serrat-himne.jpghttp://fcbarca.ir/main/images/upimages/history/intro/future/Bodirogaeurolliga.jpghttp://fcbarca.ir/main/images/upimages/history/intro/future/Laporta_victoria.jpghttp://fcbarca.ir/main/images/upimages/history/intro/future/championsparis.jpg
از ویمبلی تا آینده کمپ نو (1992-2009)
تیم رویایی در مسیر دشواری قرار گرفت، و شکست در فینال جام اروپا در آتن در سال 1994 پایان یک دوره را نمایان ساخت.
یوهان کرایف در سال 1996 و در اقدامی جنجال برانگیز کنار گذاشته شد و دورانی جدید آغاز شد. اولین ثمره این اتفاق با کسب جام برندگاه جام در سال 1997 و کسب عنوان قهرمانی کوپا دل ری همراه شد. در فصل بعدی نیز بارسا جام یوفا، سوپر کاپ و عنوان قهرمانی لیگ را کسب کرد.
با وجود کسب این نتایج، رفتن کرایف باعث ایجاد دودستگی در میان اعضای باشگاه شد، و این می توانست تاثیر عمیقی بر ادامه مسیر باشگاه داشته باشد. تمامی این اتفاقات می توانست باعث بروز مشکل در زمینه پیشرفت اقتصادی که شامل حامیان مالی (اسپانسر ها )، پخش تلوزیونی، حق تصویر، و فسخ و انعقاد قرارداد با بازیکنان بود، شود. اداره یک باشگاه بزرگ فوتبال با وجود این تغییرات می توانست دچار شرایط پیچیده ای شود. در همین زمان باشگاه جشن صد سالگی را با شکوه فراوان و با تعبیر نام بارسلونا جشن گرفت. اما در میان هواداران همچنان دودستگی وجود داشت و در نهایت این مساله موجب پایان دوران ریاست "جوزپ لوئیز نونیز" شد. پس از وی "خوان گاسپارت" به عنوان ریاست باشگاه برگزیده شد و در سال 2003 "خوان لاپورتا" برای رسیدن به دفتر باشگاه موفق به کسب آرا شد.
عدم کسب موفقیت
"بابی رابسون" و لوئیس ونگال" در روی نیمکت بارسا موفق به کسب نتایج خوبی شدند، مخصوصا در سال 1996/97 که بارسا پس از کسب دو عنوان قهرمانی در لیگ موفق به کسب عنوان قهرمانی در جام یوفا شد. اما به آهستگی این احساس بوجود می آمد که پایان این دوره نزدیک است، و شکاف میان اعضا در حال گسترش است. کسب نتایج ضعیف در سالهای 1999-2000 برای اینکه "جوزپ لوئیز نونیز" را به استعفا متقاعد کند کافی بود.
جشن صد سالگی
ارگانهای زیادی فرصت لذت بردناز جشن صد سالگی را بدست نمی آورند، چیزی که تنها با ثبات و پایداری بدست می آید. جشن صد سالگی بارسا که از نوامبر 1899 تا نوامبر 1999 اتفاق افتاده بود تحت تاثیر یک سال پر از اتفاقات و مشکلات مختلف بود. "آنتونی تاپیس" نقاش، پوستر رسمی را طراحی کرد و "خوان مانوئل سرات" خواننده، سرود(Cant del Barça) را در مرکز زمین کمپ نو اجرا کرد. جشن صد سالگی در واقع پلی بود ما بین یک گذشته پر افتخار و باشکوه، و یک آینده پر از امید و انتظار. در این سالگرد تاریخی، بارسا موفق به کسب عنوان قهرمانی لیگ در فوتبال، بسکتبال و هاکی شد.
فاصله میان دو دوره حکمرانی
پس از استعفای نونیز، در سال 2000 انتخابات برگذار شد، و "خوان گاسپارت" که به مدت 22 سال نایب رئیس باشگاه بود به عنوان ریاست باشگاه برگزیده شد، نامزد شکست خورده "لوئیس باسات" بود. اما با ریاست گاسپارت باشگاه در زمینه ورزشی به موفقیتی دست نیافت و باشگاه به شکل عمیق و عمیقتری وارد بحران شد. گاسپارت در فوریه 2003 استعفا داد، و باشگاه تا زمان انتحابات جدید در ماه جولای در وضعیت نامعلومی به سر می برد. اما با وجود این مشکلات باشگاه توانست به یکی از بزرگترین موفقیتهای ورزشی اش دست یابد و تیم بسکتبال باشگاه موفق شد برای اولین بار در سال 2003 عنوان قهرمانی اروپا را بدست آورد.
خوان لاپورتا، رئیس باشگاه
در 15 ژوئن 2003، انتخابات جدید باشگاه با پیروزی وکیل جوان "خوان لاپورتا" که بالاتر از "لوئیس باسات" قرار گرفت، انجام شد. این آغاز یک دوره جدید و درخشان بود، وعده های جدید برای هدایت باشگاه و ورود ابر ستاره هایی مانند رونالدینهو، دکو و اتوو. این تیم مدت زیادی در انتظار کسب مقام نماند و سر آغاز آن کسب عنوان قهرمانی لیگ در فصل 2004/05 بود که در فصل بعد از آن نیز حفظ شد. اما بهترین لحظه کسب دومین عنوان قهرمانی اروپا بود که باعث حرکت رو به جلو و پیشرفت باشگاه در بعد اجتماعی بود و ارزشهای "فراتر از یک باشگاه" را گسترش داد. در نتیجه پروژه ی "رقابت بزرگ" رشد اعضا در حال رسیدن به یک رکورد بود و سر انجام تعداد هواداران در سال 2006 از مرز 150.000 نفر عبور کرد.
2006، یک سال رویایی
سال 2006 در تاریخ بارسا یکی از سالهایی است که در اذهان باقی خواهد ماند. باشگاه موفق به کسب پیروزی 2-1 در فینال جام اروپا مقابل آرسنال، در پاریس شد. در همان سال مجتمع ورزشی خوان گمپر در "سنت خوان دسپی" بازگشایی شد و بارسا در ماه سپتامبر یک قرارداد تاریخی را با یونیسف در مقر سازمان ملل در نیویورک امضا کرد. این قرارداد بیش از همه مسیر حرکت و روح بارسا را به تصویر کشید و قطعا "فراتر از یک باشگاه" را معنی کرد.
2009: بهترین سال در تاریخ باشگاه
در فصل 2008-09 انتخاب خوسپ گواردیولا به عنوان سرمربی تیم نیروی تازه ای به باشگاه بخشید و آن ها با قهرمانی در لالیگا، جام حذفی اسپانیا، لیگ قهرمانان اروپا، سوپرجام اروپا و اسپانیا و جام جهانی باشگاه ها، موفق ترین فصل تاریخ باشگاه را رقم زدند. قهرمانی با قدرت و احترام جهانی در شش جام بر پایه ی بازیکنانی چون مسی، اینیستا، ژاوی و پدرو که از لاماسیا به تیم اصلی رسیده بودند. برد 2-6 در برنابئو، پیروزی بر منچستر در رم و افتخار آفرینی در ابوظبی با شکست استودیانتس در فینال جام جهانی باشگاه ها، لحظاتی به یادماندنی برای هواداران بارسا به شمار می روند. موفقیت ورزشی در بالا رفتن وجهه ی اجتماعی و مطبوعاتی باشگاه هم اثر داشت و در نوامبر 2009 تعداد اعضا با 172,938 نفر رسید.
در فصل 2009-10 که دومین فصل مربیگری گواردیولا بود، باشگاه برای دومین بار پیاپی قهرمان لالیگا شد. این عنوان بیستمین قهرمانی تاریخ باشگاه بود و با ثبت رکورد جدید کسب 99 امتیاز به دست آمد. تکلیف قهرمانی تا روز آخر مشخص نبود و تیم در بازی مقابل وایادولید قهرمانی را از آن خود کرد. جشن قهرمانی همان روز در کمپ نو با حضور هواداران برگزار شد.
http://fcbarca.ir/main/images/upimages/history/intro/future/1993-94.jpghttp://fcbarca.ir/main/images/upimages/history/intro/future/finalrecopa97.jpghttp://fcbarca.ir/main/images/upimages/history/intro/future/Serrat-himne.jpghttp://fcbarca.ir/main/images/upimages/history/intro/future/Bodirogaeurolliga.jpghttp://fcbarca.ir/main/images/upimages/history/intro/future/Laporta_victoria.jpghttp://fcbarca.ir/main/images/upimages/history/intro/future/championsparis.jpg
از ویمبلی تا آینده کمپ نو (1992-2009)
تیم رویایی در مسیر دشواری قرار گرفت، و شکست در فینال جام اروپا در آتن در سال 1994 پایان یک دوره را نمایان ساخت.
یوهان کرایف در سال 1996 و در اقدامی جنجال برانگیز کنار گذاشته شد و دورانی جدید آغاز شد. اولین ثمره این اتفاق با کسب جام برندگاه جام در سال 1997 و کسب عنوان قهرمانی کوپا دل ری همراه شد. در فصل بعدی نیز بارسا جام یوفا، سوپر کاپ و عنوان قهرمانی لیگ را کسب کرد.
با وجود کسب این نتایج، رفتن کرایف باعث ایجاد دودستگی در میان اعضای باشگاه شد، و این می توانست تاثیر عمیقی بر ادامه مسیر باشگاه داشته باشد. تمامی این اتفاقات می توانست باعث بروز مشکل در زمینه پیشرفت اقتصادی که شامل حامیان مالی (اسپانسر ها )، پخش تلوزیونی، حق تصویر، و فسخ و انعقاد قرارداد با بازیکنان بود، شود. اداره یک باشگاه بزرگ فوتبال با وجود این تغییرات می توانست دچار شرایط پیچیده ای شود. در همین زمان باشگاه جشن صد سالگی را با شکوه فراوان و با تعبیر نام بارسلونا جشن گرفت. اما در میان هواداران همچنان دودستگی وجود داشت و در نهایت این مساله موجب پایان دوران ریاست "جوزپ لوئیز نونیز" شد. پس از وی "خوان گاسپارت" به عنوان ریاست باشگاه برگزیده شد و در سال 2003 "خوان لاپورتا" برای رسیدن به دفتر باشگاه موفق به کسب آرا شد.
عدم کسب موفقیت
"بابی رابسون" و لوئیس ونگال" در روی نیمکت بارسا موفق به کسب نتایج خوبی شدند، مخصوصا در سال 1996/97 که بارسا پس از کسب دو عنوان قهرمانی در لیگ موفق به کسب عنوان قهرمانی در جام یوفا شد. اما به آهستگی این احساس بوجود می آمد که پایان این دوره نزدیک است، و شکاف میان اعضا در حال گسترش است. کسب نتایج ضعیف در سالهای 1999-2000 برای اینکه "جوزپ لوئیز نونیز" را به استعفا متقاعد کند کافی بود.
جشن صد سالگی
ارگانهای زیادی فرصت لذت بردناز جشن صد سالگی را بدست نمی آورند، چیزی که تنها با ثبات و پایداری بدست می آید. جشن صد سالگی بارسا که از نوامبر 1899 تا نوامبر 1999 اتفاق افتاده بود تحت تاثیر یک سال پر از اتفاقات و مشکلات مختلف بود. "آنتونی تاپیس" نقاش، پوستر رسمی را طراحی کرد و "خوان مانوئل سرات" خواننده، سرود(Cant del Barça) را در مرکز زمین کمپ نو اجرا کرد. جشن صد سالگی در واقع پلی بود ما بین یک گذشته پر افتخار و باشکوه، و یک آینده پر از امید و انتظار. در این سالگرد تاریخی، بارسا موفق به کسب عنوان قهرمانی لیگ در فوتبال، بسکتبال و هاکی شد.
فاصله میان دو دوره حکمرانی
پس از استعفای نونیز، در سال 2000 انتخابات برگذار شد، و "خوان گاسپارت" که به مدت 22 سال نایب رئیس باشگاه بود به عنوان ریاست باشگاه برگزیده شد، نامزد شکست خورده "لوئیس باسات" بود. اما با ریاست گاسپارت باشگاه در زمینه ورزشی به موفقیتی دست نیافت و باشگاه به شکل عمیق و عمیقتری وارد بحران شد. گاسپارت در فوریه 2003 استعفا داد، و باشگاه تا زمان انتحابات جدید در ماه جولای در وضعیت نامعلومی به سر می برد. اما با وجود این مشکلات باشگاه توانست به یکی از بزرگترین موفقیتهای ورزشی اش دست یابد و تیم بسکتبال باشگاه موفق شد برای اولین بار در سال 2003 عنوان قهرمانی اروپا را بدست آورد.
خوان لاپورتا، رئیس باشگاه
در 15 ژوئن 2003، انتخابات جدید باشگاه با پیروزی وکیل جوان "خوان لاپورتا" که بالاتر از "لوئیس باسات" قرار گرفت، انجام شد. این آغاز یک دوره جدید و درخشان بود، وعده های جدید برای هدایت باشگاه و ورود ابر ستاره هایی مانند رونالدینهو، دکو و اتوو. این تیم مدت زیادی در انتظار کسب مقام نماند و سر آغاز آن کسب عنوان قهرمانی لیگ در فصل 2004/05 بود که در فصل بعد از آن نیز حفظ شد. اما بهترین لحظه کسب دومین عنوان قهرمانی اروپا بود که باعث حرکت رو به جلو و پیشرفت باشگاه در بعد اجتماعی بود و ارزشهای "فراتر از یک باشگاه" را گسترش داد. در نتیجه پروژه ی "رقابت بزرگ" رشد اعضا در حال رسیدن به یک رکورد بود و سر انجام تعداد هواداران در سال 2006 از مرز 150.000 نفر عبور کرد.
2006، یک سال رویایی
سال 2006 در تاریخ بارسا یکی از سالهایی است که در اذهان باقی خواهد ماند. باشگاه موفق به کسب پیروزی 2-1 در فینال جام اروپا مقابل آرسنال، در پاریس شد. در همان سال مجتمع ورزشی خوان گمپر در "سنت خوان دسپی" بازگشایی شد و بارسا در ماه سپتامبر یک قرارداد تاریخی را با یونیسف در مقر سازمان ملل در نیویورک امضا کرد. این قرارداد بیش از همه مسیر حرکت و روح بارسا را به تصویر کشید و قطعا "فراتر از یک باشگاه" را معنی کرد.
2009: بهترین سال در تاریخ باشگاه
در فصل 2008-09 انتخاب خوسپ گواردیولا به عنوان سرمربی تیم نیروی تازه ای به باشگاه بخشید و آن ها با قهرمانی در لالیگا، جام حذفی اسپانیا، لیگ قهرمانان اروپا، سوپرجام اروپا و اسپانیا و جام جهانی باشگاه ها، موفق ترین فصل تاریخ باشگاه را رقم زدند. قهرمانی با قدرت و احترام جهانی در شش جام بر پایه ی بازیکنانی چون مسی، اینیستا، ژاوی و پدرو که از لاماسیا به تیم اصلی رسیده بودند. برد 2-6 در برنابئو، پیروزی بر منچستر در رم و افتخار آفرینی در ابوظبی با شکست استودیانتس در فینال جام جهانی باشگاه ها، لحظاتی به یادماندنی برای هواداران بارسا به شمار می روند. موفقیت ورزشی در بالا رفتن وجهه ی اجتماعی و مطبوعاتی باشگاه هم اثر داشت و در نوامبر 2009 تعداد اعضا با 172,938 نفر رسید.
در فصل 2009-10 که دومین فصل مربیگری گواردیولا بود، باشگاه برای دومین بار پیاپی قهرمان لالیگا شد. این عنوان بیستمین قهرمانی تاریخ باشگاه بود و با ثبت رکورد جدید کسب 99 امتیاز به دست آمد. تکلیف قهرمانی تا روز آخر مشخص نبود و تیم در بازی مقابل وایادولید قهرمانی را از آن خود کرد. جشن قهرمانی همان روز در کمپ نو با حضور هواداران برگزار شد.