Joseph Goebbels
14th August 2011, 11:28 AM
http://www.nojum.ir/files/apod/1107/110723.jpg
جزیره‌ی کیهانی با شکوه NGC 2403 (http://seds.org/messier/xtra/ngc/n2403.html) در مرزهای گردن دراز صورت فلکی زرافه (http://en.wikipedia.org/wiki/Camelopardalis) قرار گرفته است. به نظر می‌رسد این کهکشان مارپیچی با وسعت 50 هزار سال نوری و فاصله‌ی 10 میلیون سال نوری بیش از حد دارای ناحیه‌های شکل دهنده‌ی ستاره‌های غول موصوم به مناطق هیدروژن بتا (http://en.wikipedia.org/wiki/H_II_region) است؛ که با درخشش مایل به قرمز اتم گاز هیدروژن مشخص شده‌اند. در واقع NGC 2403 شباهت‌های نزدیکی در فراوانی ناحیه‌های شکل دهنده‌ی ستارگان با کهکشان M33 (http://apod.nasa.gov/apod/ap091017.html) یا مثلث (http://www.skyfactory.org/m33/) دارد که داخل گروه محلی کهکشانی خودمان قرار گرفته است. انفجارهای ابرنواختری به دنبال (http://apod.nasa.gov/apod/ap110611.html) شکل‌گیری ستارگان سنگین و کوتاه عمر (http://casswww.ucsd.edu/archive/public/tutorial/StevII.html) روی می‌دهند که البته در سال 2004 میلادی یکی از پرنورترین ابرنواخترهای کشف شده در عصر حاضر در NGC 2403 پیدا شد. این ابرنواختر قدرتمند (http://hubblesite.org/newscenter/archive/releases/2004/23/) که پراش پرنورش باعث شده با ستارگان پیش زمینه‌ی کهکشان راه شیری خودمان به آسانی اشتباه گرفته شود در لبه‌ی سمت چپ (http://apod.nasa.gov/apod/image/1107/NGC2403-Subaru-HST-SN2004dj800.jpg) دیده می‌شود. این تصویر نزدیک کیهانی حیرت انگیز (http://www.robgendlerastropics.com/NGC2403-Subaru-HST.html) تلفیقی از داده‌های تصویری بایگانی تصاویر تلسکوپ فضایی هابل و تلسکوپ 8/2 متری زمینی سوبارو در قله‌ی مااُناکی هاوایی (http://apod.nasa.gov/apod/ap051220.html) است.
http://www.nojum.ir/fa/apod/110723.aspx
جزیره‌ی کیهانی با شکوه NGC 2403 (http://seds.org/messier/xtra/ngc/n2403.html) در مرزهای گردن دراز صورت فلکی زرافه (http://en.wikipedia.org/wiki/Camelopardalis) قرار گرفته است. به نظر می‌رسد این کهکشان مارپیچی با وسعت 50 هزار سال نوری و فاصله‌ی 10 میلیون سال نوری بیش از حد دارای ناحیه‌های شکل دهنده‌ی ستاره‌های غول موصوم به مناطق هیدروژن بتا (http://en.wikipedia.org/wiki/H_II_region) است؛ که با درخشش مایل به قرمز اتم گاز هیدروژن مشخص شده‌اند. در واقع NGC 2403 شباهت‌های نزدیکی در فراوانی ناحیه‌های شکل دهنده‌ی ستارگان با کهکشان M33 (http://apod.nasa.gov/apod/ap091017.html) یا مثلث (http://www.skyfactory.org/m33/) دارد که داخل گروه محلی کهکشانی خودمان قرار گرفته است. انفجارهای ابرنواختری به دنبال (http://apod.nasa.gov/apod/ap110611.html) شکل‌گیری ستارگان سنگین و کوتاه عمر (http://casswww.ucsd.edu/archive/public/tutorial/StevII.html) روی می‌دهند که البته در سال 2004 میلادی یکی از پرنورترین ابرنواخترهای کشف شده در عصر حاضر در NGC 2403 پیدا شد. این ابرنواختر قدرتمند (http://hubblesite.org/newscenter/archive/releases/2004/23/) که پراش پرنورش باعث شده با ستارگان پیش زمینه‌ی کهکشان راه شیری خودمان به آسانی اشتباه گرفته شود در لبه‌ی سمت چپ (http://apod.nasa.gov/apod/image/1107/NGC2403-Subaru-HST-SN2004dj800.jpg) دیده می‌شود. این تصویر نزدیک کیهانی حیرت انگیز (http://www.robgendlerastropics.com/NGC2403-Subaru-HST.html) تلفیقی از داده‌های تصویری بایگانی تصاویر تلسکوپ فضایی هابل و تلسکوپ 8/2 متری زمینی سوبارو در قله‌ی مااُناکی هاوایی (http://apod.nasa.gov/apod/ap051220.html) است.
http://www.nojum.ir/fa/apod/110723.aspx