Joseph Goebbels
4th August 2011, 06:49 PM
گروهي از اخترشناسان كانادايي موفق شدند با استفاده از يك حسگر حرارتي براي بررسي خورشيد، نخستين اسب ترواي زمين را در فضا شناسايي كنند.
اخترشناسان به تازگي موفق به كشف سياركي به قطر 300 متر شدهاند كه سايه به سايه زمين در فضا حركت ميكند. اين سيارك كه در گرگ و ميش سپيدهدم خود را مخفي كرده است و سالهاست كه به دنبال سياره ما در فضا حركت ميكند، تا كنون از چشم تلسكوپهاي زميني پنهان باقي مانده بود.
به گزارش نيوساينتيست، اين صخره نخستين اسب ترواي تاييد شده زمين است كه ميتواند با قرار گرفتن در هر كدام از دو چاهك گرانشي زمين، در مداري مشابه زمين به دور خورشيد گردش كند. از ديد ناظر خورشيدي، اين دو چاهك 60 درجه در جلو و پشت زمين و در نقاط لاگرانژي 4 و 5 زمين قرار دارند. نقاط لاگرانژي زمين كه پنج نقطه هستند، مكانهايي هستند كه برآيند نيروي جاذبه زمين و خورشيد موجب تعادل گرانشي و حركت جسم در مداري پايدار با دوره تناوب 1 سال خواهد شد.
http://www.khabaronline.ir/images/2011/7/Lagrange.jpg
اسبهاي تروا يا سياركهاي تروژان ديدههايي متداول در منظومه شمسي هستند. سياره مشتري به تنهايي 5000 اسب تروا دارد، و نپتون و مريخ نيز مجموعههاي كوچكتر اسبهاي ترواي خود را دارند. اما يافتن اسبهاي تراواي زميني بسيار سخت است، زيرا نقاط لاگرانژي زمين رو به خورشيد قرار دارند. اخترشناسان براي جستجوي اجسام احتمالي كه در اين نقاط قرار دارند، تنها دقايق اندكي را قبل از طلوع يا پس از غروب خورشيد در اختيار دارند. تا كنون نيز تابش خيره كننده نور خورشيد، باعث محو شدن نور ضعيف بازتاب شده از صخرههاي احتمالي ميشد كه در اين نقاط پنهان شدهاند.
اما مارتين كانرز و همكارانش از دانشگاه آتاباسكا كانادا، از يك حسگر حرارتي استفاده كردند تا لحظات غروب خورشيد را مورد مطالعه قرار دهند. آنها با استفاده از دادههاي كاوشگر نقشهبردار فروسرخ ديدگسترده ناسا (WISE) توانستند يك اسب ترواي 300 متري را كه اكنون 2010 TK7 ناميده ميشود شناسايي كنند.
http://www.khabaronline.ir/images/2011/7/wise.jpg
به گفته كانرز، مانند اغلب اسبهاي تروا اينكه 2010 TK7 از كجا مي آيد و از چه چيزي ساخته شده است، كاملا مبهم و ناشناخته است. اين اسب تروا ميتواند يك سيارك سرگردان و به دام افتاده، يا يك صخره تكويني (عتيقهاي باستاني كه از آغاز پيدايش منظومه شمسي در 4.5 ميليارد سال قبل بر جا مانده است) باشد. اگر اين چنين باشد، ساختار آن ممكن است مشابه صخرههايي باشد كه با جمع شدن در كنار يكديگر، باعث شكلگيري سياره ما شدند. در اين صورت، مطالعه ساختار و تركيب آن به دانشمندان كمك خواهد كرد تا به ساختار شيمايي زمين در نخستين مراحل پيدايش آن پي ببرند.
http://www.hupaa.com/page.php?id=4944
اخترشناسان به تازگي موفق به كشف سياركي به قطر 300 متر شدهاند كه سايه به سايه زمين در فضا حركت ميكند. اين سيارك كه در گرگ و ميش سپيدهدم خود را مخفي كرده است و سالهاست كه به دنبال سياره ما در فضا حركت ميكند، تا كنون از چشم تلسكوپهاي زميني پنهان باقي مانده بود.
به گزارش نيوساينتيست، اين صخره نخستين اسب ترواي تاييد شده زمين است كه ميتواند با قرار گرفتن در هر كدام از دو چاهك گرانشي زمين، در مداري مشابه زمين به دور خورشيد گردش كند. از ديد ناظر خورشيدي، اين دو چاهك 60 درجه در جلو و پشت زمين و در نقاط لاگرانژي 4 و 5 زمين قرار دارند. نقاط لاگرانژي زمين كه پنج نقطه هستند، مكانهايي هستند كه برآيند نيروي جاذبه زمين و خورشيد موجب تعادل گرانشي و حركت جسم در مداري پايدار با دوره تناوب 1 سال خواهد شد.
http://www.khabaronline.ir/images/2011/7/Lagrange.jpg
اسبهاي تروا يا سياركهاي تروژان ديدههايي متداول در منظومه شمسي هستند. سياره مشتري به تنهايي 5000 اسب تروا دارد، و نپتون و مريخ نيز مجموعههاي كوچكتر اسبهاي ترواي خود را دارند. اما يافتن اسبهاي تراواي زميني بسيار سخت است، زيرا نقاط لاگرانژي زمين رو به خورشيد قرار دارند. اخترشناسان براي جستجوي اجسام احتمالي كه در اين نقاط قرار دارند، تنها دقايق اندكي را قبل از طلوع يا پس از غروب خورشيد در اختيار دارند. تا كنون نيز تابش خيره كننده نور خورشيد، باعث محو شدن نور ضعيف بازتاب شده از صخرههاي احتمالي ميشد كه در اين نقاط پنهان شدهاند.
اما مارتين كانرز و همكارانش از دانشگاه آتاباسكا كانادا، از يك حسگر حرارتي استفاده كردند تا لحظات غروب خورشيد را مورد مطالعه قرار دهند. آنها با استفاده از دادههاي كاوشگر نقشهبردار فروسرخ ديدگسترده ناسا (WISE) توانستند يك اسب ترواي 300 متري را كه اكنون 2010 TK7 ناميده ميشود شناسايي كنند.
http://www.khabaronline.ir/images/2011/7/wise.jpg
به گفته كانرز، مانند اغلب اسبهاي تروا اينكه 2010 TK7 از كجا مي آيد و از چه چيزي ساخته شده است، كاملا مبهم و ناشناخته است. اين اسب تروا ميتواند يك سيارك سرگردان و به دام افتاده، يا يك صخره تكويني (عتيقهاي باستاني كه از آغاز پيدايش منظومه شمسي در 4.5 ميليارد سال قبل بر جا مانده است) باشد. اگر اين چنين باشد، ساختار آن ممكن است مشابه صخرههايي باشد كه با جمع شدن در كنار يكديگر، باعث شكلگيري سياره ما شدند. در اين صورت، مطالعه ساختار و تركيب آن به دانشمندان كمك خواهد كرد تا به ساختار شيمايي زمين در نخستين مراحل پيدايش آن پي ببرند.
http://www.hupaa.com/page.php?id=4944