Joseph Goebbels
4th August 2011, 06:45 PM
علي‌رغم آب‌وهواي به شدت خشك مريخ، بوران‌هايي بسيار شديدتر از آن‌چه تاكنون در زمين مشاهده شده است سطح اين سياره را درنورديده‌اند؛ اتفاقي كه احتمال دارد در آينده هم گاه و بي‌گاه رخ بدهد.
به گزارش نيوساينتيست، هيچ باران يا بوراني (كولاك برف) تاكنون در مريخ مشاهده نشده است، سياره‌اي كه اساسا براي 3.5 ميليارد سال اخير سرد و خشك بوده است. اما شواهد معدني نشان مي‌دهد كه به طور متناوب، درياچه‌هاي كوتاه عمري بر روي سطح اين سياره شكل گرفته‌اند. اين درياچه‌ها احتمالا زماني شكل گرفته‌اند كه برخورد شهاب‌سنگ‌ها يخ موجود در پوسته مريخ را گرم كرده يا زماني‌كه مخازن زيرزميني آب كه توسط حرارت دروني سياره گرم مي‌شدند، راهي به سطح مريخ يافته‌اند.
تغييرات آب‌وهواي مريخ در حضور چنين درياچه‌هايي باعث توجه ادوين كايت و همكارانش از دانشگاه بركلي كاليفرنيا شد. به همين دليل، آنها شرايط فعلي مريخ را كه به احتمال زياد در طي 3 ميليارد سال اخير به همين شكل بوده، وارد نرم‌افزارهاي پيش‌بيني هواشناسي كردند. آنها قصد داشتند به مدل‌سازي اين مساله بپردازند كه اگر يك درياچه 65 كيلومتري در نزديك استواي مريخ وجود داشته باشد، چه اتفاقي براي آب‌وهواي سياره مي‌افتد.
نتيجه كار بسيار هيجان‌انگيز بود. گرماي ناشي از درياچه اگر چه بسيار اندك است، اما اتمسفر نازك مريخ را به شدت به جنب و جوش در مي‌آورد. در شبيه‌سازي، يك ستون از هواي گرم و مرطوب از سطح درياچه با سرعت 194 كيلومتر بر ساعت به سمت بالا حركت مي‌كرد، مانند اتفاقي كه در هنگام توفان‌هاي زميني رخ مي‌دهد.
زماني‌كه آب موجود در اين ستون بالارونده به صورت يخ چگاليده مي‌شد، ابري توفاني را شكل مي‌داد كه در ارتفاع 35 كيلومتري جو مريخ پخش مي‌شد. ابرهاي توفاني زمين در ارتفاع 20 كيلومتري جو توسط لايه‌اي از هواي گرم متوقف مي‌شوند. اين لايه هواي گرم در اثر جذب تابش فرابنفش خورشيد توسط لايه ازن به وجود مي‌آيد. اما مريخ لايه ازني ندارد كه لايه بالاي اتمسفر آن را گرم كند و در نتيجه ابرها مي‌توانند تا ارتفاع بالاتري اوج بگيرند. ابرهاي توفاني شبيه‌سازي شده باعث بارش 10 سانتي‌متر برف در هر ساعت مي‌شدند كه شديدتر از شديدترين بوران‌هاي زميني است.
اسكات رافكين از موسسه تحقيقاتي جنوب‌غربي بولدر كلرادو، و از اعضاي گروه مي‌گويد: «تصور كنيد كه در شديدترين بوران زندگي خود گير افتاده‌ايد، وضعيتي كه بسيار تاريك و بديمن به نظر مي‌رسد. حال آن را تاريك‌تر و بديمن‌تر تصور كنيد، در حالي‌كه برف با سرعتي باورنكردني از هر طرف به سر و صورت شما برخورد مي‌كند. اين يك بوران مريخي است.»
تغييرات تناوبي در زاويه تمايل محور دوران وضعي مريخ -كه تصور مي‌شود ناشي از كشش گرانشي مشتري است- مي‌تواند در گذشته باعث ذوب شدن برف شده باشد. به عقيده گروه تحقيقاتي، اين مساله مي‌تواند وجود مواد معدني وابسته به آب را، در سمت بادگير درياچه‌هاي احتمالي مريخي از جمله دره‌اي به نام Juventae توضيح دهد.
به گفته آنتوني كولاپرته از مركز تحقيقاتي ايمز ناسا، اين مطالعه نشان مي‌دهد كه آب‌وهواي مريخ تا چه اندازه مي‌تواند بسته به شرايط محلي آن شديدا تغيير كند.
http://www.hupaa.com/page.php?id=4946
به گزارش نيوساينتيست، هيچ باران يا بوراني (كولاك برف) تاكنون در مريخ مشاهده نشده است، سياره‌اي كه اساسا براي 3.5 ميليارد سال اخير سرد و خشك بوده است. اما شواهد معدني نشان مي‌دهد كه به طور متناوب، درياچه‌هاي كوتاه عمري بر روي سطح اين سياره شكل گرفته‌اند. اين درياچه‌ها احتمالا زماني شكل گرفته‌اند كه برخورد شهاب‌سنگ‌ها يخ موجود در پوسته مريخ را گرم كرده يا زماني‌كه مخازن زيرزميني آب كه توسط حرارت دروني سياره گرم مي‌شدند، راهي به سطح مريخ يافته‌اند.
تغييرات آب‌وهواي مريخ در حضور چنين درياچه‌هايي باعث توجه ادوين كايت و همكارانش از دانشگاه بركلي كاليفرنيا شد. به همين دليل، آنها شرايط فعلي مريخ را كه به احتمال زياد در طي 3 ميليارد سال اخير به همين شكل بوده، وارد نرم‌افزارهاي پيش‌بيني هواشناسي كردند. آنها قصد داشتند به مدل‌سازي اين مساله بپردازند كه اگر يك درياچه 65 كيلومتري در نزديك استواي مريخ وجود داشته باشد، چه اتفاقي براي آب‌وهواي سياره مي‌افتد.
نتيجه كار بسيار هيجان‌انگيز بود. گرماي ناشي از درياچه اگر چه بسيار اندك است، اما اتمسفر نازك مريخ را به شدت به جنب و جوش در مي‌آورد. در شبيه‌سازي، يك ستون از هواي گرم و مرطوب از سطح درياچه با سرعت 194 كيلومتر بر ساعت به سمت بالا حركت مي‌كرد، مانند اتفاقي كه در هنگام توفان‌هاي زميني رخ مي‌دهد.
زماني‌كه آب موجود در اين ستون بالارونده به صورت يخ چگاليده مي‌شد، ابري توفاني را شكل مي‌داد كه در ارتفاع 35 كيلومتري جو مريخ پخش مي‌شد. ابرهاي توفاني زمين در ارتفاع 20 كيلومتري جو توسط لايه‌اي از هواي گرم متوقف مي‌شوند. اين لايه هواي گرم در اثر جذب تابش فرابنفش خورشيد توسط لايه ازن به وجود مي‌آيد. اما مريخ لايه ازني ندارد كه لايه بالاي اتمسفر آن را گرم كند و در نتيجه ابرها مي‌توانند تا ارتفاع بالاتري اوج بگيرند. ابرهاي توفاني شبيه‌سازي شده باعث بارش 10 سانتي‌متر برف در هر ساعت مي‌شدند كه شديدتر از شديدترين بوران‌هاي زميني است.
اسكات رافكين از موسسه تحقيقاتي جنوب‌غربي بولدر كلرادو، و از اعضاي گروه مي‌گويد: «تصور كنيد كه در شديدترين بوران زندگي خود گير افتاده‌ايد، وضعيتي كه بسيار تاريك و بديمن به نظر مي‌رسد. حال آن را تاريك‌تر و بديمن‌تر تصور كنيد، در حالي‌كه برف با سرعتي باورنكردني از هر طرف به سر و صورت شما برخورد مي‌كند. اين يك بوران مريخي است.»
تغييرات تناوبي در زاويه تمايل محور دوران وضعي مريخ -كه تصور مي‌شود ناشي از كشش گرانشي مشتري است- مي‌تواند در گذشته باعث ذوب شدن برف شده باشد. به عقيده گروه تحقيقاتي، اين مساله مي‌تواند وجود مواد معدني وابسته به آب را، در سمت بادگير درياچه‌هاي احتمالي مريخي از جمله دره‌اي به نام Juventae توضيح دهد.
به گفته آنتوني كولاپرته از مركز تحقيقاتي ايمز ناسا، اين مطالعه نشان مي‌دهد كه آب‌وهواي مريخ تا چه اندازه مي‌تواند بسته به شرايط محلي آن شديدا تغيير كند.
http://www.hupaa.com/page.php?id=4946