Joseph Goebbels
4th August 2011, 07:12 PM
سازمان غذا و داروي آمريکا (FDA) مجوز انجام آزمايش‌هاي باليني يک فناوري جديد را بر روي انسان صادر کرده است: نانوذرات درخشاني به‌نام نقاط کُرنل که مي‌توانند موجب روشن شدن سلول‌هاي سرطاني در تصويربرداري اُپتيکي PET شوند.
اين کار يک پروژه مشترک ميان مرکز سرطان Memorial Sloan-Kettering يا MSKCC، دانشگاه کرنل، و يک شرکت نوپا به نام Hybrid Silica Technologies است که از دانشگاه کرنل مشتق شده است.
دانشمندان براي اولين بار مشخصات ذرات کرنل را به شکلي منحصر به‌فرد و جامع تعيين کرده‌اند. نقاط کرنل نانوذرات بسيار ريز و چندحالتي سيليکا هستند که مي‌توانند تومورها را هدف قرار دهند. دکتر مايکل برادبري از MSKCC مي‌گويد سازمان غذا و داروي آمريکا مجوز استفاده از اين نانوذرات را در آزمايش‌هاي باليني انساني به‌عنوان يک «داروي تحقيقاتي جديد» (IND) صادر کرده است.
نقاط کرنل نانوذرات سيليکا با قطر کمتر از 8 نانومتر هستند که چندين مولکول رنگي را احاطه کرده‌اند. پوسته سيليکايي که همان شيشه است، از نظر شيميايي بي‌اثر بوده و قطر آن آنقدر کوچک است که مي‌تواند به‌راحتي درون بدن جابه‌جا شده و از طريق ادرار از بدن خارج شود. اين ذرات براي کاربردهاي باليني با پلي‌اتيلن گليکول (PEG) پوشانده شده‌اند تا بدن آنها را به‌عنوان يک شيء خارجي شناسايي نکند.
براي اتصال اين ذرات به تومور مي‌توان مولکول‌هاي آلي را که قادرند به گيرنده‌هاي سطح تومور و يا حتي گيرنده‌هاي نقطه خاصي از تومور پيوند يابند، به روکش پلي‌اتيلن گليکولي اين ذرات وصل کرد. اين ذرات هنگام قرار گرفتن در معرض نور مادون قرمز نزديک با شدت بسيار زيادي فلورسانس کرده و همانند يک چراغ دريايي براي شناسايي سلول‌هاي سرطاني عمل مي‌کنند. بنابر گفته محققان مي‌توان از اين فناوري براي مشاهده تومورها در طول عمل جراحي و نشان دادن انتشار سلول‌هاي سرطاني به غدد لنفي و اندام‌هاي ديگر بهره برده و پاسخ تومور به درمان‌هاي صورت گرفته را مورد مطالعه قرار داد.طراحي نقاط کرنل به‌نحوي انجام شده است که بتوانند به‌صورت بهينه توسط کليه‌ها از بدن دفع شوند.
هويسونگ اَُو، يکي از محققان اين کار که زماني دانشجوي دکتر اولريچ وايزنر استاد علوم و مهندسي مواد دانشگاه کرنل بوده است، براي اولين بار نقاط کرنل را در سال 2005 توليد کرده است. وايزنر، اُو و کِنِت وانگ به‌صورت مشترک شرکت
(Hybrid Silica Technologies (HST را تأسيس کرده‌اند تا اين اختراع را تجاري‌سازي کنند.
جزئيات اين کار به‌صورت آنلاين در مجله Journal of Clinical Investigation منتشر شده است.
http://www.nano.ir/newstext.php?Code=9491
اين کار يک پروژه مشترک ميان مرکز سرطان Memorial Sloan-Kettering يا MSKCC، دانشگاه کرنل، و يک شرکت نوپا به نام Hybrid Silica Technologies است که از دانشگاه کرنل مشتق شده است.
دانشمندان براي اولين بار مشخصات ذرات کرنل را به شکلي منحصر به‌فرد و جامع تعيين کرده‌اند. نقاط کرنل نانوذرات بسيار ريز و چندحالتي سيليکا هستند که مي‌توانند تومورها را هدف قرار دهند. دکتر مايکل برادبري از MSKCC مي‌گويد سازمان غذا و داروي آمريکا مجوز استفاده از اين نانوذرات را در آزمايش‌هاي باليني انساني به‌عنوان يک «داروي تحقيقاتي جديد» (IND) صادر کرده است.
نقاط کرنل نانوذرات سيليکا با قطر کمتر از 8 نانومتر هستند که چندين مولکول رنگي را احاطه کرده‌اند. پوسته سيليکايي که همان شيشه است، از نظر شيميايي بي‌اثر بوده و قطر آن آنقدر کوچک است که مي‌تواند به‌راحتي درون بدن جابه‌جا شده و از طريق ادرار از بدن خارج شود. اين ذرات براي کاربردهاي باليني با پلي‌اتيلن گليکول (PEG) پوشانده شده‌اند تا بدن آنها را به‌عنوان يک شيء خارجي شناسايي نکند.
براي اتصال اين ذرات به تومور مي‌توان مولکول‌هاي آلي را که قادرند به گيرنده‌هاي سطح تومور و يا حتي گيرنده‌هاي نقطه خاصي از تومور پيوند يابند، به روکش پلي‌اتيلن گليکولي اين ذرات وصل کرد. اين ذرات هنگام قرار گرفتن در معرض نور مادون قرمز نزديک با شدت بسيار زيادي فلورسانس کرده و همانند يک چراغ دريايي براي شناسايي سلول‌هاي سرطاني عمل مي‌کنند. بنابر گفته محققان مي‌توان از اين فناوري براي مشاهده تومورها در طول عمل جراحي و نشان دادن انتشار سلول‌هاي سرطاني به غدد لنفي و اندام‌هاي ديگر بهره برده و پاسخ تومور به درمان‌هاي صورت گرفته را مورد مطالعه قرار داد.طراحي نقاط کرنل به‌نحوي انجام شده است که بتوانند به‌صورت بهينه توسط کليه‌ها از بدن دفع شوند.
هويسونگ اَُو، يکي از محققان اين کار که زماني دانشجوي دکتر اولريچ وايزنر استاد علوم و مهندسي مواد دانشگاه کرنل بوده است، براي اولين بار نقاط کرنل را در سال 2005 توليد کرده است. وايزنر، اُو و کِنِت وانگ به‌صورت مشترک شرکت
(Hybrid Silica Technologies (HST را تأسيس کرده‌اند تا اين اختراع را تجاري‌سازي کنند.
جزئيات اين کار به‌صورت آنلاين در مجله Journal of Clinical Investigation منتشر شده است.
http://www.nano.ir/newstext.php?Code=9491